دانشگاه کارآفرین چیست

ادبیات تنوعی از رویکردهای مفهومی را به پدیده دانشگاه کارآفرین ارائه می‌کند. با این حال، گوئررو-کانو، کربی و اوربانو (2006)، هنگام بررسی ادبیات ، وجود برخی ویژگی‌های مشابه را ذکر می‌کنند. که اهمیت عوامل مؤثر بر دانشگاه ها را نشان می دهد. از جمله این ویژگی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. فعالیت های کارآفرینانه اعضای جامعه (دانشگاه ها و اساتید)
2. اجرای استراتژی های مختلف برای بهبود ایجاد بنگاه های جدید
3. تعدیل در ساختار سازمانی دانشگاه ها.

ویژگی های متفاوتی از دانشگاه کارآفرین را میتوان ارائه کرد. اولین مشخصه مربوط به فعالیت های کارآفرینانه اعضای جامعه (دانشگاهیان و اساتید) است و در تعاریفی یافت می شود که اقدامات کارآفرینانه اعضای دانشگاه را نسبت به محیطی که این اقدامات در آن قرار می گیرند یا در آن قرار دارند، در نظر می گیرند. با این حال، برخی از نویسندگان مانند کربی (2002)، آدرچ، هولسبک و لمان (2012)، ملو (2014)، کونا و ماکولان (2015) و اتزکوویتز (2017) بر فعالیت‌های کارآفرینانه‌ای که دانشگاه‌ها در محیطی که در آن هستند انجام می‌دهند تأکید می‌کنند. این رویکرد جدید به تعاریف را می توان از ویژگی های جدید دانشگاه کارآفرین دانست.

دومین و سومین مشخصه مندرج در چارچوب ارجاعی به راهبردهای بهبود ایجاد بنگاه ها و نیز تغییرات مربوط به ساختار سازمانی دانشگاه ها برای تحقق مأموریت سوم اشاره دارد. این ویژگی‌ها ممکن است نشان‌دهنده مرحله انتقال دانشگاه‌های متمرکز بر تحقیق به دانشگاه کارآفرینی، به دلیل فرمول‌بندی مجدد استراتژی‌ها و ساختار سازمانی آن‌ها باشد (گوئررو-کانو و همکاران، 2006).

همانطور که توسط اتزکوویتز (2017) مشخص شد، دانشگاه یک بازیگر اقتصادی در ادغام توسعه اقتصادی، آموزش و تحقیق است. این توسعه دارای یک الگوی ماهیت منطقه‌ای است، با رویکردهای مدیریت استراتژیک، متنوع‌سازی پایه‌های تامین مالی و ترویج فرهنگ کارآفرینی.

مانند بازار، دانشگاه کارآفرینی جهانی، فن‌آور، نوآور و رقابتی می‌شود، که تبدیل آن از موسسه‌ای متمرکز بر اقدامات داخلی به ارتباط بین طرف‌های ذینفع خارجی را تشکیل می‌دهد. با گسترش نقش دانشگاه در نوآوری، فعالیت های سنتی بازتعریف و گسترش می یابند. به همین ترتیب، تدریس توسط دانشجویانی که دانش خود را در موقعیت‌های واقعی آزمایش می‌کنند و به عنوان واسطه‌ای برای ارتباط بین دانشگاه و سایر حوزه‌های سازمانی عمل می‌کنند، گسترش می‌یابد (اتزکوویتز و همکاران، 2000).

از همین رو دانشگاه کارآفرین پدیده‌ای است که از آماده‌سازی «منطق درونی» دانشگاه‌ها برای توسعه دانشگاهی ناشی می‌شود که از کارآفرینی دانشگاهی محافظه‌کار به کارآفرینی دانش‌آفرین گسترش می‌یابد (اتزکوویتز، 2013).

امروزه دانشگاه های کارآفرین نقش اساسی در توسعه اقتصادی کشورهای مختلف دارند. با این حال، برخی از منتقدان دفاع می کنند که کارآفرینی باید در کلاس خاصی از مؤسسات آموزش عالی حفظ شود، زیرا آنها می ترسند که منافع مالی شدید بر دانشگاه تأثیر بگذارد و منجر به از دست دادن نقش آن به عنوان یک منتقد مستقل جامعه شود. هنوز برخی سازمان‌ها هستند که هنگام شناسایی شرکت‌های جدید که از دانشگاه‌ها به‌عنوان رقبای بالقوه ظاهر می‌شوند، موضع مشابهی اتخاذ می‌کنند و استدلال می‌کنند که «دانشگاه‌ها باید خود را به روابط سنتی دانشگاهی- صنعتی مانند مشاوره محدود کنند» (اتزکوویتز و همکاران، 2000).

برای مطالعه بیشتر در حوزه مطالب به روز دانشگاه کارآفرین میتوانید به بخش ماهنامه مراجعه کنید