کارآفرینی به فرآیندی از اقداماتی اطلاق می شود که یک کارآفرین (فرد) برای تأسیس شرکت خود انجام می دهد. این یک پاسخ خلاقانه و نوآورانه به محیط است. بنابراین چرخه ای از اقدامات برای پیشبرد منافع کارآفرین است. یکی از ویژگی های کارآفرینی، توانایی کشف فرصت های سرمایه گذاری و سازماندهی یک بنگاه اقتصادی است که در نتیجه به رشد واقعی اقتصادی کمک می کند و شامل ریسک کردن و سرمایه گذاری لازم در شرایط عدم اطمینان و نوآوری، برنامه ریزی و تصمیم گیری برای افزایش تولید در کشاورزی، تجارت، صنعت و غیره است.

کارآفرینی یک مهارت ترکیبی است که حاصل ترکیبی از بسیاری از کیفیت ها و ویژگی هاست. اینها شامل تخیل، آمادگی برای ریسک کردن، توانایی گردآوری و استفاده از سایر عوامل تولید، سرمایه، نیروی کار، زمین و همچنین عوامل ناملموس مانند توانایی بسیج پیشرفت های علمی و فناوری است. از اقتصاد کلاسیک تا تحلیل پساکینزی، موضوع کارآفرین بررسی شده است.
به طور کلی، اقتصاددانان معاصر موافق هستند که کارآفرین یک رهبر تجاری است و نقش او در تقویت رشد و توسعه اقتصادی نقشی محوری است. با این حال، در حال حاضر، هیچ اتفاق نظری در مورد اینکه چه چیزی فعالیت اساسی را تشکیل می دهد که کارآفرین را به یک چهره مهم تبدیل می کند، وجود ندارد. در حالی که برخی از اقتصاددانان هماهنگی منابع تولید، تأمین سرمایه یا معرفی نوآوری ها را شناسایی کرده اند.اساساً یک کارآفرین شخصی است که مسئول راه اندازی یک تجارت یا یک شرکت است. او دارای ابتکار، مهارت برای نوآوری است و به دنبال دستاوردهای عالی است. او عامل کاتالیزور تغییر است و برای خیر و صلاح مردم کار می کند. او پروژه های سبز جدیدی را راه اندازی می کند که ثروت ایجاد می کند، فرصت های شغلی زیادی را باز می کند و منجر به رشد سایر بخش ها می شود.

کلمه “کارآفرین” از ریشه فرانسوی “entreprendre” به معنای “تندرو” گرفته شده است. اصطلاح “کارآفرین” به نظر می رسد که توسط Cantillon (1755) وارد نظریه اقتصادی شده است، اما Say (1803) برای اولین بار به کارآفرین توجه ویژه داشت. با این حال، این شومپیتر بود که واقعاً زمینه کارآفرینی را با مرتبط کردن واضح آن با نوآوری مطرح کرد. تعریف دراکر از کارآفرینی، یعنی یک رشته سیستماتیک و حرفه ای، سطح جدیدی از درک را به حوزه ارائه کرد. شارما و کریسمن (1999) دو دسته از تفکر را در مورد معنای کارآفرینی شناسایی کردند. یک گروه بر ویژگی های کارآفرینی (مثلاً نوآوری، رشد، منحصر به فرد) تمرکز کردند در حالی که گروه دوم بر نتایج کارآفرینی (مثلاً ایجاد ارزش) تمرکز کردند.

7 گام برای پرورش کارآفرینان

یک موقعیت را به فرصت تبدیل کنید: کارآفرین شخصی است که یک شرکت را راه اندازی می کند. او به دنبال تغییر است و به آن پاسخ می دهد. تعاریف متعددی از کارآفرین ارائه شده است – اقتصاددانان او را چهارمین عامل تولید در کنار کار، زمین و سرمایه می دانند. جامعه شناسان احساس می کنند که جوامع و فرهنگ های خاصی میتواند کارآفرینی را ترویج کند، مثلاً در هند که می گویند گجراتی ها و سندی ها بسیار کارآفرین هستند.
هنوز دیگران احساس می کنند که کارآفرینان مبتکرانی هستند که ایده های جدیدی برای محصولات، بازارها یا تکنیک ها ارائه می دهند. به بیان ساده، کارآفرین کسی است که فرصت را درک می کند، منابع مورد نیاز برای بهره برداری از آن فرصت را سازماندهی می کند و از آن بهره برداری می کند. رایانه ها، تلفن های همراه، ماشین لباسشویی، دستگاه های خودپرداز، کارت های اعتباری، خدمات پیک و غذاهای آماده همگی نمونه هایی از ایده های کارآفرینانه هستند که به محصولات یا خدمات تبدیل شده اند.

کارآفرینی شامل تصمیم‌گیری، نوآوری، اجرا، پیش‌بینی آینده، استقلال و موفقیت است و اینگونه است که کارآفرینی توسعه یافته است. در واقع برآیند عوامل پیچیده اجتماعی-اقتصادی، روانی، فنی، حقوقی و غیره است و یک فرآیند پویا و پرخطر است و شامل تلفیقی از سرمایه، فناوری و استعدادهای انسانی است.

کارآفرینی به طور یکسان برای مشاغل بزرگ و کوچک، برای فعالیت های اقتصادی و غیراقتصادی قابل استفاده است. کارآفرینان مختلف ممکن است در برخی از ویژگی ها مشترک باشند اما همه آنها دارای ویژگی های متفاوت و منحصر به فرد هستند و یک فرآیند جستجوی هدفمند و سازمان یافته برای تغییر است که پس از تجزیه و تحلیل سیستماتیک فرصت ها در محیط انجام می شود.

کارآفرینی یک فلسفه است، روشی است که فرد می اندیشد، عمل می کند و بنابراین می تواند در هر موقعیتی وجود داشته باشد، خواه کسب و کارخصوصی یا دولتی، یا در زمینه آموزش، علم و فناوری و یا فقرزدایی یا هر موقعیت دیگری. کارآفرینی را می توان به عنوان فرآیندی توصیف کرد که یک کارآفرین برای تأسیس شرکت خود انجام می دهد و یک فعالیت خلاقانه است و توانایی ایجاد و ساختن چیزی از هیچ است. این یک استعداد تشخیص فرصت است که در آن دیگران هرج و مرج، تضاد و سردرگمی را می بینند. به عبارتی نگرش ذهن برای جستجوی فرصت‌ها، ریسک‌های حساب شده و کسب منافع از طریق راه‌اندازی یک سرمایه‌گذاری است و شامل فعالیت های متعددی است که در مفهوم، ایجاد و اداره یک شرکت دخیل هستند

جهت مطالعه اصل مقاله اینجا کلیک کنید

زندگی نامه افراد موفق: «جیمز سینه گال» بازرگان‌ میلیاردر

جیمز سینه گال، بازرگان ‌میلیاردر و بازنشسته آمریکایی و از بنیان‌گذاران و مدیرعامل سابق شرکت کاستکو، یک فروشگاه زنجیره‌ای خرده‌فروشی بین‌المللی است. وی در اول ژانویه ۱۹۳۶ در یک خانواده کارگر کاتولیک در پیتسبورگ پنسیلوانیا به دنیا آمد و در ۱۹۵۹ از دانشگاه ایالتی سن دیگو فارغ‌التحصیل شد. سینه گال پس از آنکه در فدمارت از ۱۹۵۵ مشغول به کار شد، به علاقه خود به خرده‌فروشی پی برد و فرصت‌های برآمده از رشد سریع این خرده‌فروشی وی را به هیجان آورد. وی در آنجا تا سطوح عالی مدیریتی پیشرفت کرد و از ۱۹۷۷ تا ۱۹۷۹ در شرکت‌های Builders Emporium و پرایس پست‌های ارشد مدیریتی را بر عهده گرفت.

از ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۳ وی با Sinegal/ Chamberlin and Associates همکاری داشت؛ یک کمپانی که در زمینه دلالی و نمایندگی فروش کالاهای غذایی و غیرغذایی فعالیت داشت و در نهایت همراه با خرده‌فروش سیاتلی جف براتمن کاستکو را بنیان نهاد. وی از ۱۹۸۳ تا زمان بازنشستگی در دسامبر ۲۰۱۱، به عنوان رئیس و مدیرعامل کاستکو فعالیت داشت. مشهور بود که وی هر سال به محلی سفر می‌کرد تا شخصا امر بازرسی را بر عهده داشته باشد. نوآوری‌های سینه گال، کاستکو را بدل به نخستین warehouse club: (فروشگاهى‌‌‌که‌‌‌ به ‌‌‌مشتریانى‌‌‌که‌‌‌ حق ‌‌‌اشتراک ‌‌‌سالیانه‌‌‌ خود را پرداخت ‌‌‌می‌‌‌کنند تخفیف ‌‌‌می‌‌‌دهد) کرد که شامل مواد غذایی تازه، کلینیک‌های مراقبت از چشم، داروخانه و پمپ بنزین می‌شد. سینه‌گال به دلیل سبک مدیریت خیرخواهانه خود شهرت داشت؛ بر این اساس او باور داشت هرگاه مدیریت با کارکنان رفتار خوب داشته باشد، آنان نیز با مشتریان رفتار خوب خواهند داشت.او در کاستکو کارکنان خود را در هر سطحی که کار می‌کردند، تحت حمایت‌های بیمه و مزایای عالی قرار می‌داد.  در ۱۹۹۳ که رقابت‌های فزاینده هم پرایس کلاب و هم کاستکو را تهدید می‌کرد، از سینه گال خواسته شد تا به یک ادغام جزئی تن در دهد. پس از آنکه درآمد پرایس به ۴۰‌درصد کاهش یافت، دو شرکت یاد شده وارد یک ادغام جزئی شدند. شرکت جدید با نام پرایس کاستکو سخت بر توسعه بین‌المللی متمرکز شد و شعباتی در مکزیکو، کره‌جنوبی و انگلستان دایر کرد. با این همه فروش همچنان پایین بود. رابرت پرایس و جیمز سینه گال در خصوص جهت‌گیری‌های شرکت و سیاست‌های بازیابی نظرات مختلفی داشتند تا اینکه در ۱۹۹۴ دو شرکت دوباره از هم جدا شدند. سینه گال در ۲۰۱۲ از مدیرعاملی کاستکو کناره‌گیری کرد.

دانشگاه تیلبورگ و ایستگاه 88 در حال همکاری هستند

دانشگاه تیلبورگ و ایستگاه 88 با یکدیگر همکاری می‌کنند و توافقنامه همکاری را امضا کرده‌اند. کارآفرینی موفق چیزی نیست که بتوانید به‌تنهایی انجام دهید.

دانشگاه تیلبورگ علاوه بر تحقیق و آموزش ، انتقال دانش را به‌عنوان سومین وظیفه اصلی خود دارد. به همین دلیل است که ما کارآفرینی را از اهمیت بالایی برخورداریم. IQONIC نماینده و پشتیبانی‌کننده همه جنبه‌های کارآفرینی در دانشگاه تیلبورگ است. ما کارآفرینی را تحریک می‌کنیم ، تأثیر می‌گذاریم و برای دانشجویان و محققان خود تلاش می‌کنیم تا روحیه کارآفرینی را با دیدگاه انتقادی به جامعه ترکیب کنند. یک شبکه گسترده (منطقه‌ای) برای این امر ضروری است. ما به دانش‌آموزان ، محققان ، کارکنان و فارغ‌التحصیلان خود کمک می‌کنیم تا ذهنیت کارآفرینی خود را بیشتر توسعه دهند تا بتوانند تغییری ایجاد کنند. ما این کار را با تحریک و حمایت از خلاقیت و نوآوری انجام می‌دهیم.

دانشگاه تیلبورگ همچنین یک برنامه آموزش کارآفرینی کامل ، شامل یک دوره کامل کارشناسی و کارشناسی ارشد ، دوره‌های جزئی و جداگانه در طول دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد را ارائه می‌دهد.

همکاری با ایستگاه 88 و شبکه همکار برای دانشگاه تیلبورگ و دانشجویان آن بسیار ارزشمند است.

برای تولید و به اشتراک‌گذاری دانش در مورد کارآفرینی ، ما با انواع سازمان‌های درگیر در کارآفرینی همکاری می‌کنیم. ایستگاه 88 یکی از این شرکا است و به ما در ایجاد یک شبکه رو به رشد کمک می‌کند. ما به مشارکت‌های طولانی‌مدت ، چه در داخل دانشگاه و چه خارج از دانشگاه اعتقاد داریم.

IQONIC طیف گسترده‌ای از رویدادها را درزمینه کارآفرینی سازمان‌دهی می‌کند و همکاری خود را با ایستگاه 88 گسترش می‌دهد. باهم می‌توانیم به استارتاپ‌ها اجازه دهیم سرعت بیشتری بگیرند!

ایستگاه 88، خانه کارآفرینی و نوآوری ، بستری برای کارآفرینان از مرکز برابانت. ایستگاه 88 پیوند بین احزاب بازار و مؤسسات دانش متشکل از احزاب دولتی و خصوصی است. این پیوند دسترسی به دانش ، مهارت‌ها و شبکه‌ها را برای کارآفرینان منطقه که مایل به توسعه هستند فراهم می‌کند.

ایستگاه 88 یک برنامه آنلاین و آفلاین شامل جلسات الهام‌بخش ، سمینارها ، کارگاه‌ها و وبینارها می‌باشد که به کارآفرینان کمک می‌کند تا رشد و سرعت بخشند. ایستگاه 88 همچنین پشتیبانی آنلاین از کمک‌های اولیه برای کارآفرینی را ارائه می‌دهد ، پرسش و پاسخ با سؤالات متداول ، اینفوگرافیک ایستگاه 88 که کارآفرین (SME) را از طریق پیوندهای مستقیم به اطلاعات مناسب و مربی دیجیتال ، یک ابزار مربیگری آنلاین منحصربه‌فرد برای کارآفرینان ، هدایت می‌کند. ایستگاه 88 همراه با جامعه شرکای خود ، مید-برابانت را کارآفرین‌تر می‌کند و کارآفرینان (دیگر) را ترغیب به توسعه مشاغل خود می‌کند.

نویسنده : هیئت تحریریه نشریه دانشگاه کارآفرین

چرا دانشگاه‌ها باید از کارآفرینان دانشجویی بیشتر حمایت کنند

• نگرانی‌های فزاینده‌ای در مورد کند شدن فعالیت‌های کارآفرینانه در دانشگاه‌های جهان وجود دارد.
• بااین‌حال، کارآفرینی باید تشویق و تسهیل شود – و دانش آموزان به‌طور فزاینده‌ای خواستار این هستند.
• در اینجا دلیل اهمیت این موضوع وجود دارد و چگونه دانشگاه‌ها می‌توانند این حوزه حیاتی را در مسیر اصلی خود قرار دهند.

مشاغل کارآفرینی با رشد سریع برای رفاه و پیشرفت اجتماعی ضروری هستند. کارآفرینان با استفاده از فرصت‌ها، پذیرفتن خطرات، حل مشکلات و اقدام، ارزش ایجاد می‌کنند. آن‌ها در ایجاد و تجاری‌سازی فناوری‌های نوآورانه به طریقی که مشاغل بزرگ قادر به انجام آن نیستند، ریسک می‌کنند. گاهی اوقات این فناوری‌ها بازارهای کاملاً جدیدی را باز می‌کنند و صنایع را متحول می‌کنند. تسلا مثال خوبی است.

مشاغل کوچک می‌توانند حرکت‌های اولیه چابکی برای سازگاری با روندهای جدید و پاسخ به بحران‌ها، مانند همه‌گیری COVID-19 داشته باشند. آن‌ها می‌توانند به‌سرعت برای استفاده از فرصت‌ها یا زمانی که رشد آن‌ها کند می‌شود، حرکت کنند. سال‌های اولیه رشد سریع آن‌ها می‌تواند بازدهی عالی برای سرمایه‌گذاری خطرپذیر و بازار سرمایه ایجاد کند. زوم مثال خوبی است.

اما نگرانی‌های فزاینده‌ای در مورد رکود شدید احتمالی در توسعه ایده‌هایی وجود دارد که به مراحل اولیه شکل‌گیری مشاغل جدید کمک می‌کند. تغییرات در بخش دانشگاهی ناشی از همه‌گیری و تنش‌های ژئوپلیتیکی که اقتصاد جهانی را شکل داده، در قلب این نگرانی‌ها نهفته است.

دانشگاه‌ها نقش اساسی در پشتوانه فعالیت‌های کارآفرینی و نوآوری دارند. آن‌ها شرایط، امکانات و استعدادی را فراهم می‌آورند که ظهور ایده‌های موفقیت‌آمیز را تقویت می‌کند. بسیاری از آن‌ها سیستم‌هایی برای پشتیبانی از توسعه ایده‌های جدید در نظر گرفته‌اند تا از آن‌ها استفاده عملی کنند. آن‌ها نقش مهمی در حفظ جریان معامله‌ای دارند که فرصت‌هایی را برای سرمایه‌گذاری در سرمایه‌گذاری خطرپذیر فراهم می‌کند که به‌نوبه خود رشد مشاغل کارآفرینانه را تحریک می‌کند.

رهبران بخش سرمایه‌گذاری خطرپذیر استرالیا هشدار می‌دهند که بخش آموزش عالی “از بین رفته است” و همه‌گیری باعث ایجاد هرج‌ومرج برای دانشگاه‌هایی شده است که به هزینه‌های بین‌المللی دانشجویان وابسته شده‌اند. پیامد اصلی این بودجه کمتر برای دانشجویان است تا به کار تحصیلات تکمیلی بپردازند و در آنجا ایده‌هایی را توسعه دهند که می‌تواند فرصت سرمایه‌گذاری بزرگ فردا باشد.

دانشگاه‌ها باید فارغ‌التحصیلان را برای مشاغلی که خودشان تعیین می‌کنند آماده کنند

در گذشته، تحصیلات دانشگاهی معمولاً دانشجویان را برای مشاغلی که توسط دیگران تعریف می‌شد آماده می‌کرد. در جهان غیرقابل‌پیش‌بینی پس از همه‌گیری، دانشگاه‌ها باید آن‌ها را برای مشاغلی که خودشان تعریف می‌کنند آماده کنند. دانشگاه‌ها باید برنامه‌های درسی، امکانات و انگیزه‌هایی را برای ایجاد نسل جدید کارآفرینان و همچنین مسیرهای سنتی به مشاغل، شرکت‌های تأسیس‌شده و دولت ارائه دهند.

این بخشی از تغییر دریا است که برای مدرن سازی دانشگاه‌ها موردنیاز است و نقش مهمی در ایجاد مشاغل و صنایع موردنیاز برای بهبود اقتصادی پس از COVID-19 ایفا می‌کند. هنگامی‌که زمانی فعالیتی حاشیه‌ای بود، کارآفرینی به بخش مهمی از تجربه دانشگاه تبدیل شده است.

چرا باید کارآفرینی را تشویق کرد؟

تقاضای دانشجویان برای دوره‌های کارآفرینی در سال‌های اخیر افزایش یافته است که نشان‌دهنده سرخوردگی آن‌ها از دنیایی است که دیگران ایجاد کرده‌اند. هزاره‌ها می‌خواهند آینده خود را رقم بزنند و مهارت‌های کارآفرینی کلید زندگی کاری آن‌ها است. تجربه ما در تدریس این موضوع طی چندین دهه افزایش چشمگیر تقاضا برای دوره‌های کارآفرینی اجتماعی را نشان داده است.

همچنین دلایل قوی آموزشی برای آموزش کارآفرینی وجود دارد، زیرا دانش آموزان را با مشکلات فوری در دنیای واقعی درگیر می‌کند، تفکر انتقادی را توسعه می‌دهد و مهارت‌های زندگی خود را گسترش می‌دهد. دانشگاه‌ها با ترویج کارآفرینی به انجام مأموریت‌های اقتصادی و اجتماعی خود کمک می‌کنند.

برنامه‌های کارآفرینی

دانشگاه‌ها برنامه‌های کارآفرینی آموزش‌دیده و تجربی را در کنار فعالیت‌های فوق‌برنامه مانند باشگاه‌های کارآفرینان، مسابقات و جوایز به دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد ارائه می‌دهند.

دوره‌های کارآفرینی در حال افزایش است. تخمین زده می‌شود که حداقل 150 برنامه در دسترس دانشجویان دانشگاه استنفورد است که توسط طیف وسیعی از ارائه‌دهندگان ارائه می‌شود. یک مطالعه نشان داده است که 41 دانشگاه استرالیا نزدیک به 600 موضوع مرتبط با کارآفرینی را ارائه می‌دهند. دانشگاه کوئینزلند بیش از 100 دوره درزمینه یادگیری کارآفرینانه در سراسر دانشکده‌های خود ارائه می‌دهد.

OECD و اتحادیه اروپا بررسی‌های ملی را در مورد تأثیر مؤسسات آموزش عالی در حمایت از کارآفرینی انجام داده‌اند. توصیه‌ها شامل تشویق ذهنیت کارآفرینانه، یادگیری مبتنی بر مشکل، افزایش بین‌رشته‌ای و پیوند دانش آموزان با اقتصاد محلی، منطقه‌ای و بین‌المللی است. سازمان‌هایی مانند آژانس تضمین کیفیت در انگلستان راهنمایی‌هایی را به ارائه‌دهندگان آموزش عالی درزمینه آموزش‌وپرورش کارآفرینی ارائه می‌دهند.

برنامه‌های کارآفرینی به سطوح مختلف شرکت‌کنندگان ارائه می‌شود، ازجمله به کارکنان دانشگاهی که مایل به تبدیل‌شدن به کارآفرینان هستند. برنامه‌ها دانش آموزان با پیشینه و جاه‌طلبی‌های مختلف را هدف قرار می‌دهند، به‌عنوان‌مثال، کسانی که روی فناوری‌های دیجیتال یا پزشکی کار می‌کنند یا بر طراحی تمرکز می‌کنند. برخی از برنامه‌ها منحصراً به زنان کارآفرین ارائه می‌شود، مانند WEInnovate Imperial College.

اگر برنامه‌های کارآفرینی در هر سطح آموزشی موفقیت‌آمیز باشد، دانشگاه‌ها باید اطمینان حاصل کنند که سیاست‌های مالکیت معنوی آن‌ها توانایی دانشگاهیان را برای همکاری با دانشجویان کارآفرین در تجاری‌سازی تحقیقات خود محدود نمی‌کند.

دوره‌هایی به دانشجویان دکتری و فوق دکتری ارائه می‌شود. برای مثال، MedTech Superconnector، یک سرمایه‌گذاری مشترک از شش دانشگاه لندن است که برای تسهیل توسعه اولیه فناوری‌های نوآورانه پزشکی، ازجمله دستگاه‌ها و تشخیص، تأسیس شده است. این برنامه بودجه، آموزش، راهنمایی و دسترسی به شرکای صنعت را برای سرعت بخشیدن به ترجمه تحقیقات پزشکی فراهم می‌کند.

Techcelerate، یک برنامه کالج سه‌ماهه امپریال برای محققان پس از دکترا، کلاس‌های مستر و جلسات بررسی سرمایه‌گذاری را با فرصتی برای نشان دادن سرمایه‌گذاری‌ها به جامعه سرمایه‌گذاران ارائه می‌دهد. شرکت‌کنندگان ملزم به برقراری ارتباط و مصاحبه با ده‌ها مشتری بالقوه، رقبا یا استفاده‌کنندگان از تحقیقات خود هستند تا ایده‌های خود را تصحیح کرده و با شناسایی مشکلات مشتریان و فرصت‌های بازار، تأثیر خود را نشان دهند.

مهارت‌های کارآفرینی

یادگیری درباره کارآفرینی مهارت‌های تحلیلی، سازمانی و بین فردی را تشویق می‌کند و توانایی‌های رهبری و شبکه‌سازی را توسعه می‌دهد. دانش آموزان یاد می‌گیرند که مشکلات را شناسایی کرده و حل کنند، در گروه‌ها کار کنند، خطرات را بسنجند و به‌طور مؤثر با دیگران در حوزه‌های مختلف مانند سرمایه‌گذاران ارتباط برقرار کنند. این به آن‌ها کمک می‌کند تا نوآوری، ابداع و راه‌حل مشکلات را پیاده‌سازی کنند. این امر آن‌ها را فراتر از رویکردهای کنونی دیدگاه‌های انضباطی خاص قرار می‌دهد و به آن‌ها در ایجاد گزینه‌های جدید تخیلی، اتخاذ رویکردهای استراتژیک و طراحی مکانیسم‌های سازمانی برای آزمایش و تبدیل ایده‌های خوب به واقعیت کمک می‌کند. چابکی ذهنی را برای حرکت از شناسایی مشکلات به جستجوی پاسخ‌های آن‌ها توسعه می‌دهد. پرورش ذهنیت کارآفرینانه دانش آموزان را برای دنیای نامعلوم و غیرقابل‌پیش‌بینی آماده می‌کند که در بازنشانی بزرگ به آن کمک خواهند کرد.

بسیاری از دانش آموزان، به‌ویژه در علوم و مهندسی، اغلب به دنبال راه‌حل‌های سریع هستند، گاهی اوقات قبل از درک کامل سؤالات به پاسخ می‌رسند. مهارت‌های کارآفرینی توانایی آن‌ها را در درک گزینه‌های جایگزین و یادگیری سریع از بازخورد؛ سپس برای قضاوت بر اساس شواهد و انتخاب گزینه‌های توسعه بیشتر می‌کند. نکته مهم این است که به حفظ خوش‌بینی در مواجهه با شکست کمک می‌کند.

بسیاری از روش‌های حمایت از کارآفرینی دانشجویی مکمل یکدیگر هستند. پروژه‌های دانشجویی می‌توانند به رقابت برای جوایز تبدیل شوند که می‌تواند منجر به دسترسی به امکانات، آموزش بیشتر و فرصت‌های مالی شود.

تشویق کارآفرینان دانشجویی باید بخشی از ساختار دانشگاه شود: یکی از مؤلفه‌های اصلی مأموریت‌های آن‌ها برای کمک به رفاه و پیشرفت اجتماعی، به‌ویژه پس از آسیب‌های 2020. کارآفرینان دانشجویی به ایجاد و استفاده از ارتباطات بین‌المللی دانشگاه و برخی در آینده کمک می‌کنند. ممکن است اهداکنندگان مهم نیکوکاری شوند. شاید مهم‌تر از همه، آن‌ها به طرز چشمگیری بر جنب‌وجوش و نوآوری که دانشگاه‌ها را احاطه کرده است افزوده و سهم اجتماعی و اقتصادی آن‌ها را به‌وضوح نشان می‌دهد.

نویسنده : هیئت تحریریه نشریه دانشگاه کارآفرین