توضیحات
فصلنامه شماره (43): بهار 1402
همکاری دانشگاه ها با صنعت بینش جدیدی را برای هر دو طرف ایجاد می کند و برنامه ها و موقعیت های جدیدی را در بسیاری از مناطق ایجاد می کند. دانشگاه ها و شرکت های صنعتی با وجود موانع و تفاوت های فراوان در اهداف، ساختار سازمانی و خط مشی هایشان باید با یکدیگر در تعامل باشند و تعامات موفق مزایای پایداری را برای هر دو طرف فراهم می کند. به نظر می رسد که همکاری طولانی تر و پایدارتر به دلیل جنبه های روان شناختی، سازمانی و اجتماعی ، نتایج مثبت و مفیدتری را برای صنعت و دانشگاه به همراه خواهد داشت. ارتباط دانشگاه با صنعت برای به دست آوردن بودجه جهت تحقیقات پایه و حمایت از امکانات دانشگاه با صنعت می باشد از نظر دانشگاه ها، حمایت صنعتی نسبت به کمک های دولتی نیازمند نیازهای گزارشگری کمتری است و منبعی برای فرصت های مشاوره برای تک تک اعضای هیئت علمی است. از طرفی برای صنعت احتمال به دست آوردن منافع ملموس بیشتر است.
عدم تعامل بین صنعت و دانشگاه منجر به هزینه هایی می شود از جمله عدم تعادل بالقوه دستور کار تحقیقاتی و جهت گیری اعضای هیئت علمی از مأموریت اصلی خود یعنی تدریس و انتشار باشد. برای صنعت، یک هزینه عمده امکان درگیر شدن بیش از حد دانشمندان صنعتی با تحقیقات پایه و «از دست دادن راه حل های عملی » است و هزینه دیگر بخشی از ارزیابی مقرون به صرفه بودن صنعت است که در نتیجه هزین ههای پولی آن در تعامل تجربه می شود.
همکاری های صنعت و دانشگاه باید با استراتژی تحقیق و توسعه شرکت هماهنگ باشد و نیاز ملموس شرکت را برطرف کند. در غیر این صورت، ریسک بالایی برای سرمایه گذاری در پروژه هایی وجود دارد که تأثیر کمی دارند یا هیچ تأثیری ندارند.
تحقیقات آکادمیک به احتمال زیاد تأثیر مثبتی بر یک شرکت خواهد داشت اگر محققان دانشگاه دانش قوی از محیط کسب وکار، شیوه های شرکت و چگونگی تحقیق متناسب با استراتژی شرکت داشته باشند. صنعت و دانشگاه در مورد بازه های زمانی کاملاً متفاوت تحقیق می کنند. صنعت توسط چرخه های اقتصادی و محصول هدایت می شود، درحالی که مدت پروژه تحقیقاتی دانشگاهی تا حد زیادی به زمان موردنیاز برای برنامه تحصیلات تکمیلی بستگی دارد. بنابراین، هر دو طرف باید نسبت به انتظارات زمانی خود واق عبین باشند. از طرفی بازدید محققان دانشگاه از شرکت و تعامل با پرسنل شرکت مفید است. هرچه دفعات این بازدیدها بیشتر باشد، نتیجه و تأثیر پروژه بهتر خواهد بود. ایجاد آگاهی گسترده از پروژه در داخل شرکت و تماس بین محققان دانشگاه و افراد در شرکت بیش از مدیر پروژه تأثیر تحقیقات را برای شرکت افزایش می دهد. مدیریت همکاری های صنعت-دانشگاه مستلزم دید وسیع تری نسبت به تحویل و اجرای قرارداد است، زیرا ایجاد و حفظ یک رابطه همتا به همتا محور موفقیت است.
مهندس عارفه داودی
سردبیر نشریه دانشگاه کارآفرین