نوشته‌ها

«سوژو» میزبان دانش بنیان‌های ایرانی

«سوژو» میزبان دانش بنیان‌های ایرانی

شهر «سوژو» که آن را بهشت پژوهشگران و هنرمندان می‌نامند امروز میزبان شرکت‌های دانش‌بنیان شد.

17 سال پیش با همکاری سنگاپوری‌ها شهر جدید سوژو ایجاد شد. شهری فناوری محور با سه منطقه اصلی. بایو وی، نانو پولیس و بخش فناوری اطلاعات و ارتباطات این سه منطقه اصلی فناوری هستند که هیات ایرانی از محصولات فناورانه این بخش‌ها بازدید کرد.

این شهر فناوری جایگاه ارزشمندی در جامعه علمی و پژوهشی این کشور دارد. دستاوردها و محصولات فناورانه که در این پارک تولید می شود پیشرفت را سرعت می‌دهد.

حضور دانش‌بنیان‌های ایرانی در «سوژو»

شرکت های مستقر در این مناطق فناوری خدمات پیشرفته و نوآورانه‌ای را ارائه می‌دهند که آشنایی با آنها می‌تواند گامی برای شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی و توسعه فعالیت‌هایشان باشد. شرکت‌های مستقر در این پارک همواره در تلاش برای تقویت نوآوری، رقابت و پیشرفت هستند.

همچنین هیات ایرانی از پایگاه صادراتی ایران و شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در این پارک نیز بازدید کرد.

پایگاه صادراتی ایران دارای پاویونی است که محصولات شرکت‌های دانش بنیان در آن ارائه می‌شود.

فراخوانی نیز با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و صندوق نوآوری و شکوفایی منتشر شده است تا شرکت‌هایی که تمایل دارند محصول خود را در این پاویون ارائه دهند.

این پایگاه بازاریابی و یافتن شریک تجاری برای این شرکت‌های فناور انجام می‌دهد.

همچنین سال 94 بود که مركز نانو ايران – چين در شهر سوژو راه اندازی شد. مرکزی که توسعه همکاری‌های حوزه فناوری نانو میان دو کشور را دنبال می‎کند و در نهایت زیرساخت‌های لازم برای استقرار شرکت‌های فناور ایرانی در منطقه نانو پولیس پارک صنعتی سوژه را ایجاد می‌کند.

هیات علمی، فناوری و دانش بنیانی ایران از این مرکز نیز بازدید کرد.

فناوری اطلاعات، سلول‌های بنیادی، تجهیزات و ماشین آلات صنعتی، مواد پیشرفته و حوزه سلامت زمینه فعالیت شرکت‌های دانش بنیان است که عازم چین شده اند.

مدیریت کسب و کار و شرکت های دانش بنیان

در این بازدید هاشمی معاون فناوری وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، امیر علی حمیدیه دبیر ستاد توسعه علوم و فناوری های سلول های بنیادی معاونت علمی، مهمدی محمدی دبیر ستاد توسعه فناوری‌های حوزه اقتصاد دیجیتال و هوشمندسازی معاونت علمی، سیروس وطنخواه رییس مرکز همکاری‌های تحول و پیشرفت این هیات را همراهی کردند.

هیات علمی، فناوری و دانش‌بنیان به ریاست سورنا ستاری معاون علمی و فناوری رییس جمهوری به چین سفر کرده است.

مدیران ۷۰ شرکت دانش بنیان، فناور و خلاق او را در این سفر همراهی می‌کنند.

کمک به توسعه صادرات شرکت‌های دانش‌بنیان، فناور و خلاق ایران به چین و ایجاد زمینه تبادل فناوری در سطح بنگاه‌های دو طرف از اهداف این سفر است.

استارتاپ‌ها باید تحت پوشش کمپ‌های نوآورانه دربیایند

استارتاپ‌ها باید تحت پوشش کمپ‌های نوآورانه دربیایند

یکی از چالش‌های مهم در توسـعه فضـای کسـب وکارهای نوپـا یا همان کسب و کارهای نوآورانه نبود حمایت‌های قانونی است. صاحبان مشاغل نوپا و استارتاپی می‌گویند این مشاغل شامل قوانین کلی اقتصاد و قوانین حمایتی از مشاغل نمی‌شوند. اسماعیل قادری فر، معاون توسعه فناوری معاونت علمی نهاد ریاست جمهوری می‌گوید:

قانون حمایت از شرکت‌های دانش بنیان را مورد نظر قرار داده است و استارتاپ‌ها برای بهره بردن از چتر حمایتی باید تحت پوشش شرکت‌های دانش بنیان یا کمپ‌های نوآورانه دربیایند.

صاحبان مشاغل نوپا، می گویند آنها از قانون حمایت از کسب و کار بهره نمی‌برند مثلاً مباحث مربوط به قانون ورشکستگی یا بسیاری قوانین دیگر شامل حال این نوع مشاغل نیست.

علت آن چیست؟

در بحث استارتاپ‌ها اصلاً نباید به مباحثی مانند ورشکستگی فکر کنیم. استارتاپ ماهیتاً کسب و کار ایده محوری است که برای تبدیل شدن به شخصیت حقوقی یا شرکت دانش بنیان باید امکان سنجی شود. در نرم جهانی هم می‌گویند کمتر از 10 درصد ایده‌ها به مرحله تجاری‌سازی می‌رسند.

بنابراین در مرحله شکل‌گیری استارتاپ‌ها قوانینی مثل قانون تجارت را نمی‌توانیم حاکم کنیم. استارتاپ ها در مرحله جنینی هستند و براساس یک ایده شکل می‌گیرند. البته موفقیت استارتاپ‌ها معطوف به بازار است.

بازار سرنوشت موفقیت استارتاپ‌ها را تعیین می‌کند در این بین تکراری نبودن ایده اهمیت زیادی در موفقیت استارتاپ‌ها دارد.

یعنی اگر استارتاپی در راهیابی به بازار موفق نباشد رها می‌شود؟

نباید در زیست بوم استارتاپی این دغدغه را داشته باشیم که فلان استارتاپ شکست می‌خورد، یا فلان استارتاپ تا چه حد موفق می‌شود. مهم این است که استعدادهای برتر بتوانند در مرحله تیم‌سازی شکل بگیرند و همدیگر را پیدا کنند. تیم‌سازی معمولاً زمانی در حدود6 ماه طول می‌کشد.

در این مدت استارتاپ باید تبدیل به نهادی شود که در قالب شرکتی دانش بنیان خودش را معرفی کند. شکل‌گیری فضاهای کار اشتراکی هم بر همین اساس است. بسیاری از استارتاپ‌های موفق، تیم‌های خود و اعضای کلیدی خود را از بین افرادی که در سایر استارتاپ‌ها شکست خورده‌اند انتخاب می‌کنند.

به‌همین خاطر ما می‌گوییم مرحله استارتاپی مرحله ای برای پویایی است؛ نباید نگرانی بابت شروع به کار استارتاپ‌ها داشته باشیم. پیشنهاد ما به استارتاپ‌های برتر این است که سراغ استارتاپ‌های تکراری نروند.

در کدام حوزه‌ها بیشترین ایده‌های تکراری وجود دارد؟

مثلاً در حوزه تاکسی اینترنتی چند برند مشهور شدند و سهمی از بازار را گرفتند؛ ولی در همین حوزه 60 استارتاپ فعالیت می‌کنند. ما به آنها توصیه می‌کنیم در این حوزه دیگر ورود پیدا نکنند.

استارتاپ ها با چه شیوه‌ای تحت حمایت‌های قانونی قرار می‌گیرند؟

حمایت‌های قانونی ما از استارتاپ‌ها از طریق شتاب دهنده‌ها است. شتاب‌دهنده‌ها نهادهای واسطی هستند که به‌عنوان حامی استارتاپ‌ها از سوی معاونت علمی ریاست جمهوری حمایت می‌شوند.

این استارتاپ‌ها می‌توانند زیر چتر یک شتاب دهنده، برای پرورش ایده خود، دوره شتاب دهی را بگذرانند.

ما برای شتاب دهنده‌ها فضای کار اشتراکی، آزمایشگاه یا هر چیزی را که در حوزه پرورش ایده خود نیاز داشته باشند در اختیار می‌گذاریم.

پیشنهاد ما به صاحبان کسب و کارهای‌ نوپا این است که در قالب کمپ‌ها یا مراکز نوآوری مستقر شوند و از آنجا مرحله بلوغ خود را طی کنند.

در این کمپ‌ها ما از استارتاپ‌ها حمایت مالی و قانونی به عمل می‌آوریم. قطعاً از کسب و کارهای استارتاپی با این مکانیزم و ساز و کار حمایت می‌کنیم.

استارتاپ‌ها اگر بخواهند از حمایت‌های دولتی برخوردار شوند الزاماً باید تحت پوشش شتاب دهنده‌ها قرار گیرند؟

خیر؛ این کار الزام‌آور نیست؛ اما پیشنهاد ما این است که اگر استارتاپ‌ها می‌خواهند تحت پوشش باشند و دوام و قوام داشته باشند در پوشش یک سرمایه‌گذار و نظام شتاب دهی قرار بگیرند.

اگر بعضی استارتاپ‌ها خودشان می‌خواهند مسیری را طی کنند ما مانعی برای آنها نمی‌بینیم اما پیشنهاد ما کار گروهی و هم افزا کردن زیست بوم‌های استارتاپی است؛ اینگونه استارتاپ‌ها جهش بیشتری دارند.

اما قانون حمایت از شرکت‌های دانش بنیان برای اجرا سال‌ها معطل مانده است؟

قانون حمایت از شرکت‌های دانش بنیان قانونی پیشرفته و رو به جلو است. این قانون در سال 89 به تصویب مجلس رسید، اما به‌خاطر اختلافات بین معاونت علمی و فناوری وقت و وزارت علوم این قانون زمینه اجرایی‌سازی را پیدا نکرد.

در دولت یازدهم اجرایی‌سازی این سند راهبردی و تجاری‌سازی اختراعات به‌صورت جدی دنبال شد. از اوایل سال 93 اجرایی‌سازی قانون و فعال‌سازی نهادها و زیرساخت‌هایی که در این قانون پیش‌بینی شده بود شروع شد.

به‌عنوان مثال کارگروه احراز صلاحیت و ارزیابی شرکت‌های دانش بنیان که امروز تبدیل به مرکز امور شرکت‌های دانش بنیان شده، یا شکل‌گیری صندوق نوآوری و شکوفایی به‌عنوان بزرگ‌ترین نهاد سرمایه‌گذاری خطرپذیر در کشور با اجرای این قانون شروع به‌ کار کرد.

در سال 94 دولت 200 میلیون دلار بودجه برای سرمایه صندوق نوآوری اختصاص داد و صندوق اکنون شکل قانونی به‌ خود گرفته است. در 5 سال اخیر تمامی ابزار و عناصر سیاستی برای حمایت از شکل‌گیری اقتصاد دانش بنیان در کشور شکل گرفته است.

همچنین تأمین بخشی از اعتبارات معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در سال 98 از صندوق توسعه ملی، اهتمام جدید دولت برای اجرایی‌سازی قانون و احیای اقتصاد دانش بنیان به‌عنوان محرک و پیشران اقتصاد مقاومتی است.

شرکت‌های دانش بنیان چه موانعی را برای توسعه خود پیش رو دارند؟

همه متعهد هستند موانع را از پیش روی شرکت‌های دانش بنیان بردارند. بزرگ‌ترین مانع پیش روی شرکت‌ها، توسعه بازار این شرکت‌ها است که بیشتر به علت فرهنگ اقتصاد نفتی است. باید تلاش کنیم تحول اقتصاد کشور و تبدیل شدن اقتصاد دانش بنیان از یک اقتصاد خرد به اقتصاد کلان در سال‌های آینده نمود پیدا کنند.

استارتاپ‌ها برای تحت پوشش قرار گرفتن در کمپ‌ها یا شتاب دهنده‌ها چه پروسه ای را باید طی کنند؟

این اقدام پروسه زمانی و بروکراسی پیچیده اداری ندارد. 130 مرکز نوآوری و شتاب دهنده در سراسر کشور فعال هستند و استارتاپ‌ها صاحب زیست بوم کسب و کاری خودشان شدند به این معنی که شتاب دهنده‌های تخصصی در همه استان‌ها شکل گرفته است؛ سعی کردیم تنوع بخشی به زیست بوم نوآوری را با استفاده از ظرفیت‌هایی که در زیست بوم هر منطقه وجود دارد شکوفا کنیم و زیر چتر حمایتی بگیریم. این همان تحقق اقتصاد مقاومتی است که رویکرد اشتغالزایی و کارآفرینی فناورانه را به‌ دنبال دارد.

شکل‌گیری استارتاپ‌های جدید بیشتر در کدام حوزه‌ها مورد نیاز است؟

در همه حوزه‌ها. نسل اول سیستم استارتاپی در سال 94 و 95 عمدتاً بر پایه فناوری اطلاعات بوده است مثل تجارت الکترونیک و بازی‌های اینترنتی… نسل دوم زیست بوم استارتاپی به‌دنبال شکل‌گیری شتاب دهنده‌ها و استارتاپ‌های فناوری محور هستند.

در برنامه تولید 130 قلم دارو و مواد اولیه دارویی، بار این اقدام را 80 درصد استارتاپ های نوظهور به دوش می‌کشند. در حوزه‌های پیشرفته ای مثل نفت، گاز و پتروشیمی هم شتاب دهنده‌هایی فعال هستند و استارتاپ‌های این حوزه را جذب می‌کنند. بنابراین تنوع زیست بوم استارتاپی در کشور به همه حوزه‌ها وصل است؛

هر جایی که فکر نو و ایده نو وجود دارد می‌توان با نگاه به بازار کسب و کار ایجاد شود.

در گردشگری و توریسم، گیاهان دارویی، طب سنتی، ورزش، نوآوری اجتماعی، سینما و…مشتاقانه منتظر حضور استارتاپ‌ها هستیم.

استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان؛ کلید پیشرفت کشور

استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان؛ کلید پیشرفت کشور

استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر، پیشرفت ایران در زمینه هوش مصنوعی را مستلزم دید کلان و حمایت ملی دانست و گفت: در زمینه تئوری حرف‌های زیادی برای گفتن داریم، ولی تبدیل شدنش به محصول و فناوری احتیاج به حمایت و سرمایه‌گذاری دارد.

هوش مصنوعی” در قرن ۲۱ رکن مهمی از زندگی بشر شد. به زندگی خود بنگرید، در وسایل مختلف از هوش مصنوعی استفاده شده و تمام اجزای زندگی ما به مکانی برای استفاده از هوش مصنوعی بدل شده است. هر کدام از بخش‌های علم امروز از کاوشگران اعماق دریا گرفته تا علم باستان‌شناسی و فضا به نحوی با هوش مصنوعی در ارتباط هستند. در واقع می‌توان گفت که هوش مصنوعی به بخشی ضروری از صنعت فناوری و بسیاری از دشوارترین مسائل علوم کامپیوتر تبدیل شده است و حرف اول را در بسیاری از زمینه‌های پژوهشی و البته صنعتی می‌زند و نتایج و محصولات حاصل از آن طی سال‌های اخیر، بسیار شگفت‌انگیز بوده است.

تأثیر وجود هوش مصنوعی چنان زیاد بوده است که نمی‌توان آن را انکار کرد. هوش مصنوعی یا هوش ماشینی را باید عرصه پهناور تلاقی و ملاقات بسیاری از دانش‌ها، علوم و فنون قدیم و جدید دانست، با این وجود وضعیت هوش مصنوعی در ایران چگونه است؟ آیا وضعیت مطلوبی دارد؟ با توجه به پیشرفتهای جهانی که در این حوزه از علم صورت گرفته و هوش مصنوعی در تمام ارکان زندگی بشر ریشه دوانده است، بررسی این نکته از آن جهت اهمیت دارد که ببینیم کشور ما در این حیطه علمی تا چه حد پیشرفت داشته و تا چه اندازه به این تکنولوژی در عرصه‌های مختلف علمی و زندگی ورود کرده است تا از عرصه رقابت کشورهای جهان که سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی را نیز در این حوزه کرده‌اند، غافل نشویم و باز نمانیم.

علیرضا هاشمی گلپایگانی، استادیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر درباره شرایط لازم برای پیشرفت علمی در حوزه هوش مصنوعی، اظهار کرد: دولت باید شرایط را طوری فراهم کند که بخش‌های خصوصی و سرمایه‌گذاری بتوانند در قالب مشخصی در زمینه هوش مصنوعی ورود پیدا کنند تا تولید این محصولات منجر به ارزش افزوده‌ای شود که هم کل کشور از مزایای هوش مصنوعی، نتایج و ابزارهای مبتنی بر آن استفاده کند و هم افرادی که در این زمینه کار می‌کنند، از نظر اقتصادی تأمین شوند.

 

وی اصلی‌ترین راه پیشرفت در این زمینه را ورود استارتاپ‌ها و شرکت‌های دانش‌بنیان دانست و گفت: وقتی استارتاپ‌ها تشویق می‌شوند، دانشجویان سعی می‌کنند مباحث نظری ارائه شده در دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی را به محصول تبدیل کنند.
به گفته هاشمی گلپایگانی، شرکت‌های دانش‌بنیان نیز باید کارهایی را که در دانشگاه‌ها به صورت آکادمیک انجام می‌شود در قالب پایان‌نامه، سمینارها و گزارش‌های فنی در دسترس داشته باشند و با خلاقیت خود، در موضوعات مختلف و احتیاجات جامعه آن‌ها را به محصول تبدیل کنند.

وی با اشاره به اینکه هنوز از لحاظ کمیت و کیفیت محصولات حوزه هوش مصنوعی، تا نقطه مطلوب خیلی فاصله داریم، گفت: با سیاست‌های اعمال شده و نوع حمایت‌ها و امتیازاتی که به سرمایه‌گذاران این حوزه‌ها می‌دهند، می‌توانیم شاهد پیشرفت‌های بیشتری باشیم.

این استاد دانشگاه هشدار داد: اگر به تولید محصول توجه نشود و نخبگان نتوانند حداقل منافع مورد نظرشان را بدست آورند، طبیعتاً به مهاجرت روی خواهند آورد؛ این‌که ما سرمایه‌گذاری کنیم، ولی کشورهای رقیب از آن بهره‌برداری کنند، ضربه بزرگی برای کشور محسوب می‌شود.

هاشمی گلپایگانی در ادامه روند پیشرفت هوش مصنوعی در ایران را مثبت ارزیابی کرد و شرط پیشرفت کشور در این حوزه را وجود افراد علاقه‌مند به تحصیل در این حوزه و وجود عوامل تسهیلگر دانست.

وی درباره این‌که آیا هوش مصنوعی می‌تواند جایگزین انسان شود، گفت: قدرت خلاقیت و خلق راه حل‌ها و عکس‌العمل‌های جدید حتماً از طریق انسان امکان‌پذیر است. اساس تکنیک‌های هوش مصنوعی استفاده از تجربیات گذشته است و در بحث مربوط به شرایط و رویدادهای جدید کارایی‌اش قوی نیست؛ اگر شکل جدیدی از مساله را دریافت کند، در اغلب اوقات دچار خطای فاحش می‌شود.

هاشمی گلپایگانی تصریح کرد: بنابراین هوش مصنوعی صرفاً در کارهای تکراری استفاده می‌شود و در کارهای خلاقانه و کارهایی که نیاز به نوآوری دارند، مثل تشخیص یک موقعیت جدید یا یک بیماری نمی‌تواند جایگزین صددرصد انسان باشد؛ اما باعث می‌شود انسان به سمت کارهای فکری‌تر و خلاقانه‌تر سوق داده شود و قدرت تفکر و خلاقیت خود را بیشتر کند.
وی در پایان ضمن بیان مزایای هوش مصنوعی به تبعات آن نیز اشاره کرد وگفت: تهدیدهای متنوعی در فضای سایبر در حال وقوع است؛ هر چقدر هوش مصنوعی پیش‌تر برود، این تهدیدها پیچیده‌تر می‌شود؛ مثلاً پیدا کردن حفره‌های امنیتی در سرویس‌های الکترونیک بانک‌ها، بیمه‌ها و نظایر آن با هوش مصنوعی خیلی سریع‌تر انجام می‌شود، همچنین ساختن سلاح‌های هوشمند گرچه ممکن است از جنبه دفاع ملی مزیت‌های زیادی داشته باشد، ولی همین قدر هم می‌تواند در اختیار تروریست‌ها باشد و از طریق آن‌ها بتوانند اقدامات تروریستی انجام دهند.

 

منبع خبر: مدیر اینفو

محصول از دل شرکت دانش بنیان بیرون می‌آید نه دانشگاه

محصول از دل شرکت دانش بنیان بیرون می‌آید نه دانشگاه

سورنا ستاری معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری اظهار کرد: متنوع‌ترین اقتصاد منطقه از آن ایران است و دلیل آن تحریم ۴۰ ساله است؛ در شرایط تحریم رشد خوبی داشته ایم و حوزه‌هایی که با دولت کار می‌کنند تقاضایی ۱۰ برابر داشته اند.
وی با اشاره به اینکه در حوزه‌های مختلف نفت و گاز و نیروگاهی موفقیت‌های بسیاری را شاهد بودیم، ادامه داد: دور زدن تحریم به معنی واردات نیست بلکه معنای آن نوآوری است، در معاونت علمی هم امسال بیش از هرچیزی به تحریم توجه کرده ایم و به کمک شرکت‌های دانش بنیان به دنبال ایجاد محصولات جدید هستیم.
ستاری با اشاره به واردات دارو از کشور بیان کرد: یکی از اهداف ما برای سال‌های آینده کاهش واردات دارو است و به دنبال این هستیم که در حوزه دامی و بیوتکنولوژی وارد عمل شویم.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری تصریح کرد: محصول از دل شرکت دانش بنیان بیرون می‌آید نه دانشگاه، عدد قابل توجهی از فروش دانشگاه‌ها باید از طریق فروش محصولات مختلف تامین شود در هیچ کجای دنیا دانشگاه خودرو تولید نمی‌کند بلکه آن شرکتی که توسط فارغ التحصیلان ایجاد شده لین تولید می‌شود.
وی با اشاره به اینکه ارتباط میان صنعت و دانشگاه رشد داشته است، گفت: اطراف دانشگاه‌ها کارخانه‌های نوآوری و مراکز فناور تشکیل شده اند و این همان اکوسیستمی است که اگر ما به دنبال نگه داشتن جوانان در کشور هستیم باید آن را ایجاد کنیم.
ستاری ادامه داد: افزایش تعداد شرکت‌های دانش بنیان و فروش ۹۰ هزار میلیاردی به دلیل ارتباط میان صنعت و دانشگاه است و بر این اساس هیچگاه فکر نمی‌کردم روزی شرکت‌های چند هزار میلیارد تومانی داشته باشیم، اما اکنون این اتفاق افتاده است.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری با اشاره به فرایند ثبت محصولات دانش بنیان گفت: محیط کسب و کار ما با مشکلاتی مواجه است و این موضوع به ساختار اقتصادی کشور مربوط می‌شود ما با مجوز مخالف هستیم و در معاونت هیچ مجوزی صادر نمیکنیم.
ستاری ادامه داد: هر فردی که بخواهد در عرصه دانش بنیان وارد شود می‌تواند از ۱۲۰ خدمت استفاده کند؛ روز اول آنقدر کوچک بودیم که نمی‌توانسنیم با بخش‌های دیگر رقابت کنیم اما بخشی تحت عنوان دانش بنیان ایجاد کردیم و بسیاری دوست دارند وارد این زیست بوم شوند ولی طبق قانون روی دانش بنیانی سخت گیری می‌کنیم و اینکه ایده و محصول متعلق به یک فرد باشد مهم است.
وی درباره ماهیت شرکت‌های خلاق اظهار کرد: این شرکت‌ها می‌توانند بخشی از خدمات ما را در بر بگیرند؛ اما حدود ۴ هزار شرکت دانش بنیان وجود دارد فروش آنها به ۹۰ هزار میلیارد تومان رسیده است.


۲ هزار شرکت از معافیت مالیاتی استفاده کردند

معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری درباره خدمات دانش بنیان گفت: معافیت‌های مالیاتی و گمرکی و بیمه‌ای جز این خدمات است سال گذشته بیش از ۲ هزار شرکت از معافیت مالیاتی استفاده کردند.
ستاری با اشاره به اینکه باید نهاد سازی مناسب صورت گیرد، تصریح کرد: وجود صندوق نوآوری و شکوفایی و صندوق‌های خطر پذیر به معنای رشد است چهار سال پیش کسی نمی‌دانست استارت‌آپ چیست، اما اکنون حرکت مناسبی ایجاد شده است؛ همه ما باید در صف مبارزه باشیم و مشکلات مختلف را برطرف کنیم.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری گفت: روزی که بحث ایجاد صندوق نوآوری و شکوفایی مطرح شد چند موضوع را مد نظر قرار دادیم و یکی از آن‌ها ارائه وام بود، اما لزوما استارت آپ‌ها با وام شکل نمی‌گیرند به همین دلیل از همان ابتدا گفتیم صندوق باید برای خود اکوسیستم مالی مناسب را بوجود آورد، اکوسیستمی که با بانک متفاوت است.
ستاری گفت: بانک از استارت آپ ضمانت می‌خواهد، اما جوان فناور که زمین و سوله نداشت بنابراین سازوکار مناسب ضمانتی را در صندوق نوآوری و شکوفایی بوجود آوردیم.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری درباره عملکرد حمایت صندوق نوآوری و شکوفایی اظهار کرد: تعامل صندوق با بانک‌ها یکی از برنامه‌های مهم است و البته بانک‌ها هم پیشرفت خوبی داشته اند؛ تراکنش مالی بانک‌ها در طول یک سال ۲۰ برابر شده است و دلیل آن برنامه‌های هوشمندی بوده که توسط جوانان ایجاد شده است و اکنون بانک‌ها درحال سرمایه گذاری روی جوانان هستند.
وی ادامه داد: حدود ۴ ماه پیش شرکت اوبر آمریکا سرمایه گذاری چند صد میلیاردی انجام داد درحالی شرکت ایرانی مانند اوبر روزی یک میلیون سفر در تهران انجام می‌دهد.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری تصریح کرد: یک بشکه نفت ۱۵۰ کیلویی ۵۰ دلار فروخته می‌شود درحالی که چند گرم داروی بیوتکنولوژی صد‌ها دلار فروخته می‌شود و این به معنای پیشرفت است.

مادامی که به پول فرد نگاه کنیم پیشرفت نداریم

وی گفت: باید فرهنگ عمومی مناسب ایجاد شود چراکه همه چیز متعلق به دولت نیست تا زمانی که به پول توی جیب افراد نگاه کنیم پیشرفت نخواهیم داشت بنابراین فرهنگ مناسب سبب رشد می‌شود.
ستاری با اشاره به وامی که بانک‌ها به شرکت‌های دانش بنیان داده اند، بیان کرد: سال گذشته وام تعلق گرفته به شرکت‌های دانش بنیان قابل توجه بود و در مقابل موفقیت‌های ما بسیار بیشتر از مشکلاتمان بوده است.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری گفت: امسال روی حوزه‌های تحریمی سرمایه گذاری کرده‌ایم؛ شرکت‌های دانش بنیان معافیت‌های مختلفی دارند و به دنبال توسعه نواحی نوآوری و کارخانه‌های نوآوری هستیم.
وی با اشاره به تسهیلات شتاب‌دهنده‌ها بیان کرد: امسال تسهیلات خوبی به شتاب‌دهنده‌ها می‌دهیم و از ابتدای امسال این تسهیلات ایجاد شدند.

بازیگران اقتصاد سنتی از جوانان شکست می‌خورند

معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری تصریح کرد: مشکلات زیادی وجود دارند، اما برای حل مشکل شرکت‌های ایرانی کار‌های زیادی کرده ایم ایران کشوری وارداتچی بوده است و ازبین بردن اقتصاد سنتی نیاز به فرهنگ مناسب دارد بازیگران اقتصاد سنتی باید بدانند که حتما از جوانان می‌خورند.
ستاری گفت: بازیگران سنتی باید وارد میدان شوند و شرکت‌های جوانان را بخرند و به آنها کمک کنند، زیرا در غیر اینصورت اقتصاد کشور رشد نخواهد داشت.

۲ هزار ایده جدید در اختیار شتاب‌دهنده‌ها

معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری با بیان اینکه بیش از ۲ هزار ایده را در اختیار شتاب‌دهنده‌ها قرار داده‌ایم گفت: تهران پتانسیل خوبی دارد و جوانان و دانشگاه‌ها می‌توانند سیمای ایران را تغیر دهند آنچه مهم است جوان کا آفرینی که ایده را به اقتصاد تبدیل می‌کند مهم است.
ستاری ادامه داد: در حوزه سلامت دیجیتال، ورزش، حوزه شهری مانند پسماند کار کرده ایم در تمام حوزه‌ها ایده وجود دارد و این ایده‌ها بر اساس تجربه جهانی است.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری تصریح کرد: ایده مهم نیست فردی که حاضر است برای ایده خود سختی بکشد مهم است در اقتصاد دانش بنیان راجع به آدم‌ها صحبت می‌کنیم.

برای فعالیت پیام رسان داخلی محدودیت ایجاد می‌کنیم

وی گفت: جلوی پیام رسان داخلی خود را می‌گیریم، اما یک پیام رسان سر خود را پایین می‌اندازد و کار می‌کند برای پیام رسان داخلی محدودیت ایجاد می‌کنیم، اما برای تلگرام خیر، پیام رسان داخلی اگر فکر کند با پول دولت بالا می‌آید اشتباه کرده است با حمایت دولتی آنها شکل نمی‌گیرند بلکه به کمک بخش خصوصی موفق می‌شوند تمام بیزینس‌های دولتی روزی زمین می‌خورند.
ستاری با بیان اینکه اکوسیستم مناسب پیام رسان داخلی وجود نداشت، گفت: جوانانی نداشتیم که بتوانند پیام رسان‌ها را ایجاد کنند و اکنون دیگر وقت آن نیست و پیام رسان‌های خارجی هم درحال ازبین رفتن هستند اگر امروز روی حوزه‌های جدید کار کنیم موفق خواهیم شد.
معاون علمی و فناوری ریاست جمهوری تصریح کرد: باید روی استارت‌آپ بیوتیک کار کنیم و شرکت‌های فوق العاده‌ای در این حوزه داریم، درست است که استارت آپ خدمات بازاری مناسب را ایجاد می‌کنند، اما حرکت به سمت حوزه‌های دیگر هم مهم است.
وی گفت: آموزش تا لحظه مرگ است و این ارتباطی است که جوانان استارت آپی توانستند با تمام کشور ایجاد کنند، مبارزه ما آغاز شده است و در آن موفق خواهیم شد.

باید رویکرد کشور از حوزه نفتی به سمت دانش بنیان تغییر پیدا کند

باید رویکرد کشور از حوزه نفتی به سمت دانش بنیان تغییر پیدا کند

معاون علمی و فناوری رییس جمهور عنوان کرد: معمولاً در اقتصاد نفتی هیچ احترامی برای کار آفرین قائل نیستند و باید رویکرد کشور از حوزه نفتی به سمت کارآفرینی و دانش بنیانی تغییر پیدا کند.
دکتر سورنا ستاری در حاشیه سفر به استان کرمان و در دیدار با نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه شهر کرمان از اهمیت اقتصاد دانش بنیان سخن به میان آورد و گفت: به دنبال تغییر پارادایم اقتصادی از منابع زیرزمینی به سمت نیروی انسانی هستیم.
وی با اشاره به نیروی انسانی خوب و فنی موجود در کشور، با بیان این مطلب که نیروهای جوان می‌توانند محور توسعه کشور باشند، اظهار کرد: همواره در این دولت معتقد بودیم و هستیم که جهت‌گیری دانشگاه‌های کشور باید به سمت خلاقیت و نو آوری سوق پیدا کرده تا بتوانیم با این رویکرد مشکلات مردم و جامعه را حل کنیم.
معاون علمی و فناوری رئیس جمهور عنوان کرد: معتقدیم این نسل جدید از کارآفرینان که وارد بازار کار شده‌اند، می‌توانند با رشدی که دارند به شرکت‌های بزرگ کشور تبدیل شوند و در آینده نزدیک این رشد و بالندگی را مردم کشور به خوبی احساس خواهند کرد.
وی با اشاره به وجود بزرگترین شرکت‌های استارت آپ منطقه در جمهوری اسلامی ایران تصریح کرد: پایه توسعه شرکت‌های استارت آپ افراد خلاق و باپشتکار است که خوشبختانه این تعداد افراد در کشور کم نیستند فقط باید به آنها جهت و سو داده شود.

معاون علمی و فناوری رئیس جمهور بیان کرد:

ستاری عنوان کرد: ۴۲۰۰ شرکت دانش بنیان و ۶۰۰۰ استارت آپ در کشور فعال هستند که فروش ۶۰ هزار میلیارد تومانی در سال ۹۶ و ۸۰ هزار میلیارد تومانی در سال ۹۷ حاصل فعالیت کسب و کارهای استارت آپی این شرکت‌ها بوده است.
وی با بیان این مطلب که نسل کارآفرین ما به مرور در حال بزرگ شدن هستند، اظهار کرد: معتدیم اقتصاد دانش بنیان جهت گیری جدیدی در برابر اقتصاد نفتی را دارد که این اقتصاد دانش بنیان در همه بخش‌ها کشاورزی، صنعت و … می‌تواند تحولات زیادی را در کشور ایجاد کند.
معاون علمی و فناوری رئیس جمهور با بیان این مطلب که می‌توان مشکل اشتغال را با توسعه کارآفرینی برطرف کرد، خاطر نشان کرد: جوانان در یک شرکت دانش بنیان می‌توانند برای چندین نفر اشتغال زایی کنند.
وی بر لزوم ترویج فرهنگ کارآفرینی در جامعه تاکید و عنوان کرد: گزارشات و بازدیدهای امروز از چند شرکت دانش بنیان نشان داد که استان کرمان در ایجاد شرکت‌های دانش بنیان به خوبی گام برداشته و با توجه به اینکه بچه‌های کویر جوانانی سخت کوشی هستند، می‌تواند با رونق این فکر و هوش و سخت کوشی در پارک‌های علم و فناوری و صندوق پژوهش و فناوری، استان کرمان را نقطه مطلوب رساند.
با اقتصاد نفتی و پول، ادای فعالیت‌های اقتصادی مدرن را در می‌آوریم
ستاری همچنین در شورای اقتصاد مقاومتی استان کرمان با محوریت شرکت‌های دانش بنیان گفت: ۶ هزار استارت آپ در کشور داریم که حدود ۸۰ هزار میلیارد تومان درآمد حاصل از آنهاست.

معاون علمی و فناوری رییس جمهور با بیان این مطلب که تحصیلات عالی باید در جهت رونق کارآفرینی و نوآوری باشد در غیر این صورت بی فایده خواهد بود، ادامه داد: کشورهای که منابع زیرزمینی ندارند توسعه یافته‌تر از کشورهایی بوده که دارای منابع زیرزمینی هستند.
وی با تاکید برآنکه آنچه که در اقتصاد دانش بنیان مطرح می‌باشد، ایجاد شرایط اکوسیستمی است، به انتقاد از مدیران استانی در حمایت از شرکت‌های دانش بنیان و کارآفرینان پرداخت و تصریح کرد: شاهدیم یک کارآفرین زمینه اشتغال ۳۰۰ نفر را در استان فراهم کرده و چراغ ۳۰۰ خانه را روشن می‌کند، اما به دلایل مختلف دچار مشکل شده و هیچ حمایتی از سوی استان نشده و همان کارآفرین مجبور به تعدیل نیروهای خود شده و اکنون ۱۰۰ نفر در شرکت او کار می‌کنند. وقتی شما در استان به شرکتی که در کرمان است، رحم نمی‌کنید، انتظار دارید من از تهران به کمک آن‌ها بیایم.
ستاری عنوان کرد: آنچه چیزی که مهم است مفهوم اکوسیستم را بفهمیم. اگر می‌خواهید بچه‌هایتان در استان بمانند و کار کنند باید مورد حمایت قرار گیرند و جوانان استان هستند که باید مشکلات استان را حل کنند.
وی ادامه داد: در دانشگاها بین اساتیدی که مغز دانش و کارآفرینی کار می‌کند با اساتید دیگر فرق باشد، لذا همانطور که می‌بینیم دانشگاه‌های موفق دنیا دانشجوی زیادی ندارند اما از سوی دیگر پایه گذاری خوبی دارند.
معاون علمی و فناوری رییس جمهور با اشاره به اینکه ما در زبان IT رتبه نهم دنیا را داریم اما از لحاظ جمعیت در رتبه شانزدهم جهان قرار داریم، اظهار کرد: شهر هوشمند شهری است که راه تهران را (به فروش زمین روی نیاورده است) نرفته باشد. شهری هوشمندی است که مردم هر روز یک مورد جدید در آن یاد بگیرند. در آینده آموزش تا لحظه مرگ اتفاق می‌افتد و در آینده شهرهایی در دنیا مهم هستند که هوشمند باشند و یک موضوع برای آموزش داشته باشند.

اهمیت جذب کارآفرینان غیر مقیم به‌منظور توسعه کسب‌وکارهای دانش‌بنیان چالش مدیریت کلان منابع مالی

اهمیت جذب کارآفرینان غیر مقیم به‌منظور توسعه کسب‌وکارهای دانش‌بنیان

چالش مدیریت کلان منابع مالی

 

طبق آمار ارائه‌شده از سوی معاون اجرایی رئیس‌جمهور، 6 میلیون ایرانی نخبه در آن‌سوی مرزها وجود دارند که تعداد زیادی از آنان می‌توانند در نقش کارآفرین به توسعه اقتصادی کشور کمک شایانی دهند. از این‌سو، دولت با درک این نکته کلیدی در دوران پسا برجام به‌منظور جبران عقب‌ماندگی‌های گذشته، مقوله حضور آنان در کشور را از موضوعات کلی خارج کرده و نقش کارآفرینان غیر مقیم را به‌منظور شناسایی ظرفیت‌ها، موشکافانه موردبررسی قرار می‌دهد. از سوی دیگر، همچنین معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری در بهار ۱۳۹۶ طرح “۱۱۰ برنامه حمایتی از شرکت‌های دانش‌بنیان” را برای تأمین قانون حمایت از شرکت‌ها و مؤسسات دانش‌بنیان و تجاری‌سازی نوآوری‌ها و اختراعات که به تصویب مجلس شورای اسلامی نیز رسیده است، اجرایی کرده است. حال سؤال آن است که باوجود ایجاد چنین بستر منحصربه‌فرد، چه چالش‌های اساسی سبب عدم همکاری بسیاری از کارآفرینان غیر مقیم در توسعه کسب‌وکارهای دانش‌بنیان شده است؟

بسیاری از اقتصاددانان نامی جهان مانند استیگلیتز بر ایـن باورنـد کـه امـروزه دیگـر حجـم سرمایه و اندازه بازار، در توسعه اقتصادی ملل نقش اساسـی را نداشـته، بلکـه ایـن نقـش را دانـش و فناوری ایفا می‌کند؛ بنابراین عوامل متخصص انسانی به‌عنوان نیروی اصلی تحول اقتصـادی موردتوجه بوده و برنامه‌های توسعه اقتصادی با توجه به نقش این عامل مهم تـدوین و بـه اجـرا درمی‌آیند. ازلحاظ کاربردی، برای دستیابی به اقتصاد دانش‌بنیان، فقط تولید و توزيع اطلاعات و پرداختن به آموزش و پژوهش كافي نیست، بلکه نکته مهم، به‌کارگیری آن‌ها در استفاده از منابع اقتصـادی به‌صورت مستمر و پايدار است. به‌عبارت‌دیگر، کاربردی کردن دانش و استفاده مؤثرتر از آن در گسترش ظرفیت‌ها و ارتقاء درجه بهره‌برداری از منابع است که تحقق یک اقتصـاد دانش‌بنیان را مقدور می‌سازد.

 

نمونه‌ای از نقش کلیدی سرمایه انسانی در رشد و اعتلای یک کشور، هندیان مهاجر در انگلستان هستند. کشور هندوستان نیز در بخش فناوری اطلاعات یکی از کشورهای پیشرو در دنیا است که این امر را مدیون همین مهاجرانی است که در انگلستان زندگی می‌کنند. واقعیت این است که انگلیسیان هندی تبار که در صنعت فن‌آوری اطلاعات از بهترین‌ها به شمار می‌آیند، با تبادل دانش و انتقال سرمایه، هند را به سرزمینی کارآفرینی تبدیل کرده‌اند. با تسهیل زمینه‌های علمی و همچنین جذب سرمایه، هند موفق شد از ظرفیت‌های مهاجرانی که برای تحصیل و کار به انگلستان رفته بودند، بهره‌برداری کند و در یک بازه زمانی ۱۰ ساله بسیاری از آنان را به سرمایه‌گذاری و حضور مجدد در فضای اقتصادی ترغیب کند. چنین ارتباط و پیوندی سبب شد که سهم تولید ناخالص هند در فناوری‌های پیشرفته از ۲ درصد در سال‌های پایانی قرن ۲۰ ام به نزدیک ۶ درصد در سال‌های اخیر برسد. با درک این نمونه چگونه است که کشور ما در امر برقراری چنین ارتباطی با کارآفرینان غیرمقیم به بهترین نتایج ممکن نمی‌رسد؟

پاسخ اما در بیانات مقام معظم رهبری مدظله‌العالی دریکی از دیدارهای اخیر ایشان با فعالان تولید دانش‌بنیان مبنی بر عدم استفاده صحیح از منابع مالی و علل آن به‌وضوح مشاهده می‌شود. ایشان فرمودند شایسته است این مانع که به‌عنوان محدودیتی بزرگ در رشد اقتصادی و حصول اقتصاد پایدار محسوب می‌شود، به‌دقت مورد ارزیابی قرار گیرد. تحصیل ثروت از راه خام فروشی یکی از موارد مهم و مؤثر در عدم توسعه اقتصادی و پیشرفت کارآفرینی در ایران است. اقبال به دستیابی اقتصاد دانش‌بنیان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین راهکارهای استفاده صحیح از منابع مالی در جایگاه درست و به‌اندازه مطرح است. از سویی دیگر لزوم ارتقای مدیریت منابع مالی نیز به‌عنوان راهکاری دیگر از سوی ایشان پیشنهادشده است. بدین منظور تأمین حداقل ۲۰ درصد از درآمد مالي كشور از راه صنايع دانش‌بنیان تا افق ۱۴۰۴ در بیانات ايشان راهکار دیگری برای کاهش وابستگی به خام فروشی نفت بوده است.

بررسی‌ها حاکی از آن است که حدود ۵۰ درصد از تولیدات صنعتی ایران را محصولات منبع گرا تشکیل می‌دهند. حدود ۲۰ درصد از محصولات صنعتی نیز اختصاص به صنایع با فناوری ساده دارد؛ بنابراین مجموع صنایع منبع گرا و ساده حدود ۷۰ درصد تولیدات صنعتی ایران را تشکیل داده که بیانگر سطح پایین فناوری صنعتی ایران است. محصولات با فناوری متوسط نیز اندکی کمتر از ۳۰ درصد از تولیدات صنعتی ایران را شامل می‌شود که بیشتر شامل صنایع پتروشیمی و شیمیایی است. بخش صنایع با فناوری بالا نیز سهم بسیار ناچیزی بین ۱.۹ تا ۲.۵ درصد از محصولات صنعتی ایران را شامل می‌شود که بخش عمده آن محصولات الکترونیکی است؛ بنابراین ساختار اقتصاد ایران از منظر سطح فناوری به‌کاربرده شده در تولید، بیشتر (بیش از ۷۰ درصد) مبتنی بر تولید کالاهای منبع گرا و دارای تکنولوژی سطح پایین است و سهم تولید کالاهای با تکنولوژی سطح بالا بسیار ناچیز است.

همچنین بررسی سبد صادراتی ایران به کشورهای اروپایی نیز حاکی از آن است که بیش از ۹۰ درصد از صادرات ایران به اروپا، مواد اولیه بوده و تنها ۷ درصد از صادرات شامل کالاهای تولیدشده است که در فرایند تولید آن‌ها از تکنولوژی متوسط استفاده می‌شود و سهم تجهیزات مخابراتی که تولید آن‌ها مبتنی بر استفاده از تکنولوژی پیشرفته است، شوربختانه کمی بیش از صفر است. با توجه به مقایسه سبد صادراتی ایران به کشورهای عضو اتحادیه اروپا الزام به کاهش میزان خام فروشی و سوق به‌سوی اقتصاد مبتنی بر دانش درک می‌گردد. نتایج عملکرد کشورهای توسعه‌یافته نشان داده است که این مهم با ارائه تسهیلات لازم برای کارآفرینان از طریق مدیریت صحیح منابع مالی محتمل‌تر خواهد شد.

بدین ترتیب توسعه کارآفرینی در جوامع نیازمند آمادگی زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی، همکاری نظام‌های آموزشی، ساختارهای اداری و مالی و سایر مکانیسم‌های حمایتی است. بر این اساس توسعه کارآفرینی در بخش‌های مختلف اقتصادی با توجه به ویژگی‌ها و شرایط این بخش‌ها، مقوله‌ای چندبعدی بوده و نیازمند توجه همه‌جانبه دولت و مجلس در تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های کلان، تأمین زیرساخت‌های لازم و اجرای برنامه‌هایی هدفمند برای ترویج کارآفرینی به‌منظور رواج اندیشه‌های کارآفرینانه، ارتقاء دانش و توانمندی‌های افراد برای استفاده صحیح از پتانسیل‌ها ازجمله جذب کارآفرینان تحصیل‌کرده غیر مقیم برای مدیریت چالش‌های اقتصادی پیش روست.

نویسنده: دکتر فرهاد حسنی مهربان / مدرس و پژوهشگر

 

نقش دیپلماسی علم و فناوری در حل برخی از چالش‌های شرکت‌های دانش‌بنیان (بخش اول)

نقش دیپلماسی علم و فناوری در حل برخی از چالش‌های شرکت‌های دانش‌بنیان (بخش اول)

 

 

نیاز به دیپلماسی به‌عنوان «نظامی اطلاعاتی» امری اجتناب‌ناپذیر است که به‌صورت تخصصی در حل چالش‌های شرکت‌های دانش‌بنیان و حرکت کشور به سمت اقتصاد مقاومتی، به دیپلماسی علم و فناوری تغییر مفهوم می‌دهد.

 

مقدمه

با گسترش پدیده جهانی‌شدن و روشن شدن تدریجی سهم دوجانبه علم و فناوری و سیاست خارجی در ارتقاء و توسعه یکدیگر، گرایش فزاینده‌ای برای همگرایی فضای علم و فناوری باسیاست خارجه به وجود آمد.

همان‌طور که می‌دانیم سیاست خارجی، خود به‌طور فزاینده‌ای با چالش‌هایی با مؤلفه‌های علمی مواجه است. به‌عنوان نمونه می‌توان معاهدات کاهش تغییرات آب و هوایی و مبارزه با بیماری‌های عفونی که نیاز به همکاری بین جوامع علمی و سیاست خارجی را دارد نام برد. در این زمینه نیز جوامع علمی به‌صورت رو به رشدی در علایق و شیوه‌های پژوهشی خود، بین‌المللی شده و به ماهیت جهانی تولید علم و اهمیت تبادل با خبرگان سایر کشورها واقف گشته‌اند.

با مقدمه‌ای که بیان شد نیاز به دیپلماسی به‌عنوان «نظامی اطلاعاتی» امری اجتناب‌ناپذیر است که به‌صورت تخصصی در حل چالش‌های شرکت‌های دانش‌بنیان و حرکت کشور به سمت اقتصاد مقاومتی، به دیپلماسی علم و فناوری تغییر مفهوم می‌دهد.

 

منظور از دیپلماسی چیست؟

همان‌طور که از مطالعات بین‌المللی برمی‌آید، تحلیل اقدامات یک دولت در قبال محیط خارجی و شرایط داخلی مؤثر در تعیین اقدامات مزبور را سیاست خارجی می‌نامند. سیاست خارجی به معنی دنبال کردن هدف‌های کشور در محیط بین‌المللی و در رابطه با جامعه‌ها، دولت‌ها و کشورهای دیگر است. سیاست خارجی، راهنمای موضع‌گیری در جهان است و مجموعه‌ای از اهداف بین‌المللی و راه‌های رسیدن به آن‌ها را شامل می‌شود. سیاست‌های خارجی کشورهای مختلف، باهم متفاوت بوده و سیاست خارجی یک کشور نیز در طی زمان، تغییر می‌کند.

ازاین‌رو درحالی‌که سیاست خارجی دربرگیرنده اهداف است، دیپلماسی نیز ابزار و سازوکاری برای دستیابی به آن اهداف محسوب می‌شود. بدین ترتیب اقتصاد، تبلیغات، نیروی نظامی، فرهنگ و ایدئولوژی نیز از دیگر ابزارهای سیاست خارجی به شمار می‌آیند. به‌بیان‌دیگر دیپلماسی ازجمله ابزارهای اجرای سیاست خارجی به‌حساب می‌آید.

دیپلماسی از مفاهیمی است که تعاریف متعددی برای آن ارائه‌شده است اما عمدتاً به هدایت روابط بین‌المللی، از طریق دیدار و گفت‌وگوهای دیپلمات‌های رسمی اشاره دارد.

دیپلماسی در معنای سنتی آن اساساً شامل تعاملاتی است که بین حکومت‌ها و دولت‌ها جریان می‌یابد. مجریان دیپلماسی سنتی از طریق رابطه با نمایندگان رسمی دولت‌های خارجی می‌کوشند تا منافع ملی کشور خود را که در چارچوب اهداف راهبردی دولت متبوعشان که در امور بین‌المللی صورت‌بندی شده است، تأمین نمایند.

هانس جی. مورگنتا نظریه‌پرداز آمریکایی آلمانی‌تبار و استاد روابط بین‌الملل و علوم سیاسی که وی را پدر علم سیاست خارجی در نیمه دوم قرن بیستم خوانده‌اند، دیپلماسی را «هنر مرتبط ساختن عناصر قدرت ملی به مؤثرترین شکل با آن گروه از ویژگی‌های شرایط بین‌المللی می‌داند که مستقیماً به منافع ملی مربوط می‌شوند.» از دیدگاه وی دیپلماسی که تدوین و اجرای سیاست خارجی کشور را در همه سطوح بر عهده دارد، مغز متفکر قدرت ملی است. وی حتی کیفیت دیپلماسی را مهم‌ترین عامل قدرت ملی می‌داند که همه عوامل تعیین‌کننده قدرت ملی نظیر موقعیت جغرافیایی، خودکفایی در منابع و مواد خام، تولید صنعتی، آمادگی نظامی و جمعیت را به‌صورت مجموعه‌ای منسجم ترکیب می‌کند و به آن جهت و وزن می‌دهد. مورگنتا معتقد است که دیپلماسی چهار وظیفه اصلی را بر عهده دارد:

  1. تعیین اهداف یک کشور با توجه به قدرتی که به‌طور بالفعل و بالقوه در اختیار دارد.
  2. برآورده نمودن اهداف سایر دولت‌ها و قدرت بالفعل و بالقوه آن‌ها.
  3. تعیین میزان سازگاری این اهداف مختلف.
  4. به‌کارگیری ابزار مناسب برای دستیابی به اهداف خود.

با در نظر گرفتن رویکردی از منظر ارتباطات بین‌الملل نیز، می‌توان گفت که دیپلماسی عبارت است از «فن مدیریت تعامل با جهان خارج توسط دولت‌ها».

با توجه به تعاریف دیپلماسی، سه نکته دیگری نیز در این حوزه قابل‌توجه‌اند که عبارت‌اند از:

  1. دیپلماسی در امور مربوط به سیاست خارجی دولت است نه امور داخلی آن.
  2. دیپلماسی از طریق گفتگو و مذاکره یعنی از طریق مسالمت‌آمیز چهره می‌نماید و زور در آنجایی ندارد.
  3. دیپلماسی روشی است برای حصول نتیجه و هدف موردنظر.

گولیون دیپلماسی عمومی را علت و معلول نگاه‌ها و دیدگاه‌های عمومی که طراحی و اجرای سیاست خارجی را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند معرفی می‌کند. ازاین‌رو همان‌طور که از مطالعات به دست می‌آید دیپلماسی عمومی فراتر از دیپلماسی سنتی و رسمی عمل می‌کند و مقایسه مؤلفه‌های اساسی این دو دیپلماسی بیانگر سه محور اساسی زیر است:

  1. دیپلماسی عمومی آشکار و علنی است درحالی‌که دیپلماسی رسمی و سنتی، پنهان و غیرعلنی است.
  2. مخاطبان دیپلماسی عمومی گروه‌های هدف خاص و یا عموم مردم جامعه در دل یک ملت دیگرند، در حل که دیپلماسی سنتی با رفتار و سیاست‌های دولت‌ها سروکار دارد.
  3. موضوعات دیپلماسی عمومی به رفتار و تمایلات عموم مردم در دیگر کشورها مربوط می‌شود، درحالی‌که دیپلماسی سنتی با رفتار و سیاست‌های دولت‌ها سروکار دارد.

بنابراین می‌توان گفت که دیپلماسی عمومی یک راهبرد ارتباطی ویژه و هدفمند است که روی نتایج کوتاه‌مدت و بلندمدت متمرکز است و درصدد ساخت یک تصویر مثبت از یک کشور نزد افکار عمومی خارجی است.

بنا به تعریف یادشده می‌توان منبع اساسی و مبنای دیپلماسی عمومی را آن چیزی دانست که جوزف نای با «مفهوم قدرت نرم»(soft power) ارائه می‌دهد. قدرت نرم ازنظر نای «شیوه‌ای جدید از اعمال قدرت در مقایسه با شیوه‌های سنتی است که موجب می‌شود یک کشور کاری کند تا کشورهای دیگر، همان چیزی را بخواهند که او می‌خواهد». وی این شیوه را «قدرت متقاعدکننده» نیز می‌خواند. با مطالعات انجام‌گرفته مشاهده می‌شود که همپوشانی منابع قدرت نرم و منابع دیپلماسی عمومی تا آنجاست که دیپلماسی عمومی درواقع برنامه‌ریزی راهبردی برای کاربرد قدرت نرم در راستای تأمین اهداف سیاست خارجی است. البته کوهن و نای در تعریف جایگاه این قدرت اساساً منابع قدرت را محدود به «دانش» می‌دانند.

تعریف دیپلماسی علم و فناوری:

دیپلماسی علمی مفهومی است که از بعد از جنگ جهانی دوم به‌طورجدی موردتوجه و استفاده قرار گرفت. در این دوره، دیپلماسی علمی بیشتر ناظر به همکاری‌های علمی بین آمریکا و شوروی سابق بود که در حوزه‌های مختلف بهداشت، هسته‌ای، هوا و فضا و خلاصه زمینه‌های علمی-فناوری انجام می‌گرفت. در شرایطی که تعاملات سیاسی بین کشورهای مختلف به بن‌بست رسیده بود، تعاملات و همکاری‌های حوزه‌های علم و فناوری می‌توانست یک ارتباط حداقلی بین این کشور‌ها برقرار کند. درواقع تحلیلگر‌ها به این نقطه رسیده بودند که علم و فناوری این ظرفیت و پتانسیل را دارد که بین بازیگران مختلف عرصه بین‌الملل، تعاملاتی پایدار برقرار کند.

در حقیقت اگر بخواهیم یک تعریف عملیاتی از دیپلماسی علمی ارائه دهیم، این می‌شود که شما از ابزار علم و فناوری برای پیشبرد سیاست خارجی استفاده کنید و از ظرفیت‌های دیپلماتیک برای نیاز‌ها و اهداف حوزه علم و فناوری بهره بگیرید. ارتباط بین علم و فناوری باسیاست خارجی، ارتباطی دوطرفه است که ازیک‌طرف علم و فناوری به دیپلماسی خدمت می‌کند و از طرفی دیگر دیپلماسی به علم و فناوری. هرقدر به جلو می‌رویم، می‌بینیم علم و فناوری در عرصه تحولات بین‌الملل دارد نقش جدی‌تری پیدا می‌کند. برای مثال از زمان جنگ جهانی دوم که بحث نظامی و اتمی مطرح شد و این مباحث اغلب دارای فناوری‌های پیچیده‌ای در حوزه‌های هوایی، هوافضا و… بودند و اندکی که به جلو‌تر می‌آییم، بیوتکنولوژی و ازاین‌دست مسائل مطرح شدند. در سال‌های اخیر نیز بحث فضای سایبر و مجازی مطرح و باعث بروز بسیاری از مسائل و دغدغه‌ها شده است. در حوزه اقتصاد نیز شاهد تأثیرگذاری فزاینده علم و فناوری هستیم. مطرح‌شدن مسئله اقتصاد دانش‌بنیان شاهدی است بر اثبات این ادعا. مجموعه این‌ها بازیگران عرصه بین‌الملل که‌‌ همان دولت‌ها باشند را دارد به سمت اینکه به علم و فناوری توجه بیشتر داشته باشند، سوق می‌دهد.

دیپلماسی علم فرآیندی است که در آن کشورها پیشرفت‌ها و علایقشان را که در زمینه‌های علمی بین‌المللی با استفاده از روش‌های علمی کسب کرده‌اند، نشان می‌دهند.

نینا فدوروف نیز دیپلماسی علم را این‌گونه تعریف می‌کند: دیپلماسی علم استفاده از همکاری‌های علمی میان کشورها برای مواجهه با مشکلات مشترکی است که بشریت در قرن 21 با آن مواجه بوده و ایجاد همکاری‌های سازنده بین‌المللی می‌باشد. (ادامه دارد…)

تصویر شماره1

 

نویسنده : بنفشه دین‌محمدی پژوهشگر حوزه مدیریت تکنولوژی

 

سیاست گذاری در حوزه اقتصاد مقاومتی

سیاست گذاری در حوزه اقتصاد مقاومتی

ایران اسلامی اگر از الگوی اقتصادی بومی و علمی برآمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی که همان اقتصاد مقاومتی است، پیروی کند خواهد توانست اقتصاد متکی به دانش و فناوری، عدالت بنیان، درون­‌زا و برون­‌گرا، پویا و پیشرو را محقق سازد و الگویی الهام­‌بخش از نظام اقتصادی اسلام را عینیت بخشد (مقام معظم رهبری).

 

همان­طور که می­دانیم حضرت آیت‌الله خامنه­‌ای؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی در متن ابلاغیه سیاست‌­های کلی “اقتصاد مقاومتی” در بهمن‌ماه سال 1392 تأکید کردند: ایران اسلامی اگر از الگوی اقتصادی بومی و علمی بر­آمده از فرهنگ انقلابی و اسلامی که همان اقتصاد مقاومتی است، پیروی کند نه‌تنها بر همه‌ مشکلات اقتصادی فائق می­‌آید  و دشمن را که با تحمیل یک جنگ اقتصادی تمام‌عیار در برابر این ملت بزرگ صف­‌آرایی کرده، به شکست و عقب­‌نشینی وا می­‌دارد، بلکه خواهد توانست در جهانی که مخاطرات و بی اطمینانی‌های ناشی از تحولات خارج از اختیار، مانند بحران­‌های مالی، اقتصادی، سیاسی و … در آن رو به افزایش است، با حفظ دستاورد­های کشور در زمینه‌­های مختلف و تداوم پیشرفت و تحقق آرمان­‌ها و اصول قانون اساسی و سند چشم­‌انداز بیست ساله، اقتصاد متکی به دانش و فناوری، عدالت بنیان، درون­‌زا و برون‌­گرا، پویا و پیشرو را محقق سازد و الگویی الهام‌­بخش از نظام اقتصادی اسلام را عینیت بخشد.

 

اقتصاد درون­زا و برون­گرا

از مشاهدات چنین برمی‌آید که ذخایر طبیعی تجدید نا­­پذیرند و بالاخره یک روز تمام می­­شوند. اما اقتصاد متکی به مغز انسان و ارزش‌افزوده حاصل از فعالیت شرکت­های دانش ­بنیان همواره تداوم خواهد داشت و تمامی ندارد. چه‌بسا اقتصاد متکی به منابع طبیعی نیز برای پیشرفت کشور احتیاج به بهره­ گیری از فناوری روز دارد.

امروزه علاوه بر عوامل محسوسی نظیر سرمایه فیزیکی، نیروی کار و منابع طبیعی که در قرن­های نوزدهم و بیستم به­ عنوان عوامل تولید و عناصر رشد اقتصادی مد­نظر بوده­ اند، عوامل غیر محسوسی نظیر دانش، اطلاعات و ویژگی­های فرهنگی به­ عنوان منابع جدید رشد اقتصادی در نظر گرفته می­شوند. درگذشته فناوری و دانش به‌عنوان عوامل برون­زا بر تولید و رشد اقتصادی تأثیر داشت، ولی امروزه اعتقاد بر این است که این عوامل درون­زا بوده و بر کارایی کلیه عوامل و منابع رشد اقتصادی تأثیر می­گذارند.

مقام معظم رهبری در خصوص مؤلفه “درون­زا” بودن فرموده­ اند: اقتصاد درون­ زا از دل ظرفیت­ های خود کشور و مردم ما می­ جوشد و با درون­گرایی تفاوت دارد و به این معنا نیست که اقتصاد کشور را محصور و محدود کنیم. مؤلفه دوم به برون­گرایی این اقتصاد می­ پردازند و تعبیر می­کنند که آن با اقتصاد­های جهانی تعامل دارد، از امکانات آن­ها استفاده می­کند و البته باقدرت با اقتصاد کشور­های دیگر مواجه می­شود .ترکیب دو مؤلفه درون‌زایی و برون­گرایی می­تواند هویت رقابتی کشور­ها را مشخص کند و معلوم نماید که چه امکاناتی درون کشور داریم که در تعامل و دادوستد با اقتصاد جهانی برای ما می­تواند ایجاد ثروت کند. ایشان هم‌چنین افزوده­ اند که اقتصاد دانش­ بنیان از مهم­ ترین زیر­ساخت­ های اقتصادی هر کشور است و اگر این موضوع موردتوجه جدی قرار گیرد، قطعاً چرخه علم تا ثروت تکمیل خواهد شد.

 

سند چشم‌انداز

سند چشم­ انداز بیست‌ساله کشور، اهداف و راهبرد­های بلند­مدت کشور برای توسعه را به نمایش می­گذارد. بند سه این سند به‌طور ضمنی راهبرد اصلی توسعه کشور را توسعه دانش ­بنیان مطرح کرده است. به‌طوری‌که با پیگیری این راهبرد اقتصاد ایران باید در سال 1404 به یک اقتصاد دانش ­بنیان تبدیل شود.

علاوه بر تأکید بر اقتصاد دانش­ بنیان در چار­چوب سیاست­های اقتصاد مقاومتی، اهمیت صنایع هایتک و دانش­ بنیان در اسناد بالا­دستی ازجمله سند چشم‌انداز بیست‌ساله کشور نیز مورد تأکید قرارگرفته است؛ جایگاه شرکت­های دانش­ بنیان در افق 1404 و سند چشم­ انداز 20 ساله کشور به‌گونه‌ای پیش‌بینی‌شده است که در سال 1404، باید پنجاه‌درصد از تولید ناخالص داخلی کشور از محل اقتصاد دانش­ بنیان تولید شود.

 

تعریف اقتصاد دانش­ بنیان

برای اقتصاد­دانش بنیان تعاریف متعددی بیان‌شده است که به‌اختصار ارائه می‌­گردند:

طبق تعریف سازمان همکاری و توسعه اقتصادی (OECD)، اقتصاد دانش­ بنیان اقتصادی است که بر اساس تولید، توزیع و کاربرد دانش و اطلاعات شکل‌گرفته و سرمایه‌­گذاری در دانش و صنایع دانش‌پایه (صنایع دانش‌پایه، صنایعی هستند که در آن­ها سطح بالایی از سرمایه­ گذاری به ابداع و نوآوری اختصاص‌یافته، فناوری­‌های کسب‌شده با شدت بالایی مصرف و نیروی کار از تحصیلات عالی بر­خوردار هستند) موردتوجه خاص قرار می‌گیرد.

سازمان همیاری اقتصادی آسیا و اقیانوس آرام (APEC)، با گسترش ایده مطرح‌شده توسط OECD  در خصوص اقتصاد دانش­ بنیان، آن را اقتصادی می­‌داند که در آن تولید، توزیع و کاربرد دانش، عامل و محرک اصلی رشد اقتصادی، تولید ثروت و اشتغال در تمامی صنایع است. طبق این تعریف، تمامی فعالیت­‌های اقتصادی به‌نوعی به دانش متکی هستند.

طبق تعریف بانک جهانی، اقتصاد دانش ­بنیان شامل چهار رکن اصلی می­‌باشد:

-رژیم‌­های اقتصادی و نهادی (نظام انگیزشی): فراهم­‌کننده انگیزه‌­های لازم جهت استفاده مناسب از دانش، تحریک خلاقیت­‌ها و کارآفرینی  و هم­‌چنین محرکی برای ایجاد کار­آمدی.

-آموزش و توسعه منابع انسانی: برای وصول به یک جامعه با افراد متخصص، خلاق و انعطاف­‌پذیر که تولید­کننده، جذب‌کننده، نشر دهنده و استفاده‌کننده مؤثر از دانایی باشند.

-نظام کارای نوآوری و اختراعات: مشتمل بر بنگاه‌­ها، مراکز تحقیقاتی، دانشگاه‌­ها، مشاوران و سایر سازمان­‌هایی که از ذخایر روزافزون دانایی جهانی بهره گرفته و آن را جذب و با نیاز­های ملی/ محلی وفق داده و تعدیل می­‌کنند.

-زیرساخت­‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات: به‌منظور تسهیل فرآیند­های ارتباطی و اطلاعاتی و هم‌­چنین کسب و انتشار دانش.

بنابر­این در کل اقتصاد دانش­ بنیان به روشی از تولید گفته می‌­شود که در آن از دانش برای ایجاد ارزش‌افزوده محسوس یا غیر محسوس استفاده می­‌شود. فناوری و به ­خصوص فناوری­‌های دانش­ بنیان ابزاری برای تبدیل بخشی از دانش به ماشین­ آلات محسوب می‌­شوند. این دانش می­‌تواند توسط سیستم­‌های پشتیبانی تصمیم ­گیری در زمینه‌­های مختلف اقتصادی برای ایجاد ارزش‌افزوده استفاده شود.

در توضیح تفصیلی می­توان گفت که محور و زیر­ساخت تولید در اقتصاد­های مختلف، به‌خوبی می­تواند وجه تمایز و مزیت­های اقتصاد دانش­ بنیان را نسبت به انواع دیگر مشخص کند. اگر سه نوع اقتصاد کشاورزی، صنعتی و دانش­ بنیان را در نظر بگیریم؛ محور و زیر­ساخت تولید در اقتصاد کشاورزی؛ زمین، آب و شرایط اقلیمی، در اقتصاد صنعتی؛ منابع خام و انرژی اعم از نیروی کار و برق یا زغال‌سنگ یا نفت و … است؛ اما اقتصاد دانش­ بنیان نوعی از اقتصاد است که محور و زیر­ساخت تولید در آن بر مبنای فناوری، یادگیری و مهارت گذاشته‌شده است و ارزش‌افزوده ایجادشده به نسبت کار صورت گرفته در مقایسه با اقتصاد­های کشاورزی و صنعتی بسیار بیشتر است.

اهمیت اقتصاد دانش­ بنیان در سیاست اقتصاد مقاومتی ازآن‌رو مطرح می­شود که دانش یکی از نیرو­های بسیار مؤثر در تحولات اقتصادی و اجتماعی بوده و حتی می­توان آن را  یک کالای عمومی محسوب کرد. دانش و ایده را می­توان بدون کاهش و استهلاک با دیگران به اشتراک گذاشت و درعین‌حال، علی­رغم شریک شدن در دانش با دیگران، برخلاف سایر کالا­های فیزیکی مثل سرمایه، دارایی­های مادی و منابع طبیعی، استفاده از آن از کمیتش نمی­ کاهد و می­توان از آن بار­ها استفاده کرد.

منبع: مجموعه‌ای از بیانات رهبر معظم انقلاب و برخی مقالات

نویسنده : بنفشه دين محمدي آذري / پژوهشگر حوزه مدیریت

همه چیز درباره شرکت های دانش بنیان

همه چیز درباره شرکت های دانش بنیان

 

اگر شما هم از آن دسته نخبگانی هستید که دنبال جایی برای شکوفایی علمی و تکنولوژیک خود هستید، احتمالا “شرکت‌های دانش بنیان” گزینه مناسبی برای شما خواهد بود، چراکه ایده‌ها و دانشی که در این شرکت‌ها به محصولات و خدمات دانش بنیان تبدیل می‌شوند لازم است از سطح و گام ابتکاری و پژوهشی مناسبی برخوردار باشند.

 

مقدمه

در دنیاي پر از تحـول امـروز، زیربنـاي اقتصـادهاي صـنعتی، از محوریت منابع به سمت محوریت سرمایه‌هاي فکري جابه جـا شده و به همین دلیـل عامـل دانـش بـه صـورت روز افـزون پراهمیت‌تر مـی‌شـود . در چنـین شـرایطی شـکل جدیـدي از سـازمان‌هـا مـورد نیـاز اسـت: سـازمان‌هـایی کـه بـه عنـوان ســامانه­هــاي مبتنــی بــر دانــش شــناخته شــده و اصــطلاحاً شرکت‌هاي دانش بنیان نامیده می‌شوند و عاملی حیـاتی بـراي توسعه اقتصادي در یک کشور هستند. در واقع این شرکت‌هـا موتور رشد و توسعه محسوب می‌شوند. پس شـکوفایی و رونق شرکت‌هاي دانش بنیان باعـث نیـل کشـورها بـه سـمت اقتصاد پایدار، دانش محور و پیشرو خواهد شد. کشور ما نیز جهت دستیابی به یک رشد و توسعه پایـدار و فراگیر و رقابت در عرصه جهانی نیازمند یک تحول اقتصادي از اقتصاد منبع محور بـه سـمت اقتصـاد دانـش محـور است. در این میان شرکت‌هاي دانـش بنیـان موتـور توسـعه و ایجاد چنین تحولی محسوب می‌شوند. از این رو در کشور ما اخیراً شرکت هاي دانش بنیان کانون توجه مسئولین کشور قرار گرفتـه‌انـد. بسـته‌هـاي مختلـف حمـایتی، تسـهیلات مـالی، معافیت‌هاي مختلف، ابلاغ سیاسـت‌هـا و تصـویب قـوانین و آیین‌نامه‌هاي تسهیل کننده همگی نتایج چنین رویکردي در بین سیاستگذاران و دولتمردان کشور است.

 

اقتصاد دانش بنیان

شرکت‌های دانش بنیان و محصولات آنها به طور قطع مهره اصلی تحقق اقتصاد مقاومتی به شمار می‌آیند. در بندهای مختلف سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی و نیز سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه ابلاغی مقام معظم رهبری، بر شکل‌گیری اقتصاد دانش بنیان به عنوان راهبردی در جهت حرکت صحیح اقتصاد کشور، تاکید شده است. در بند ۲ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی، بر پیشتازی اقتصاد دانش بنیان به منظور ارتقاء جایگاه جهانی کشور و افزایش سهم تولید و صادرات محصولات دانش‌بنیان و دستیابی به رتبه اول اقتصاد دانش‌بنیان در منطقه تاکید شده است. درهمین حال سیاست‌های کلی برنامه ششم توسعه ابلاغی مقام معظم رهبری نیز برپایه‌ محورهای سه‌گانه‌ “اقتصاد مقاومتی”، “پیشتازی در عرصه‌ علم و فناوری” و “تعالی و مقاوم‌سازی فرهنگی” تنظیم شده که در یکی از بندهای آن دانش‌بنیان کردن شیوه تولید و محصولات صنعتی و خدمات وابسته به آن در جهت تقویت حضور در بازارهای منطقه و جهان مورد تاکید قرار گرفته است.

 

واژه ها و عبارات

واژه “شرکت‌هاي دانش بنیان” یـا واژه‌هـاي مشـابه، عبـارت نسبتاً جدیدي در ادبیات مدیریتی و اقتصادي جهان محسوب می‌شود. عباراتی نظیر “سازمان‌ها یا کسب وکارهـاي دانـش محـور”، “شرکت‌هاي کوچک دانش مبنا”، “شرکت هاي فناوري محور”و “شرکت هاي کوچک نوآور”  . حتـی در برخـی از مقـالات، عبارت‌هایی نظیر «شرکت‌هاي مبتنی بر فناوري‌هاي پیشرفته”یا “شرکت‌هاي مبتنی بر فناوري‌هاي نـوین” نیـز بـه صـورت مصداقی از شرکت‌هاي دانش بنیان در نظر گرفته شـده اسـت. با در نظر گرفتن تمامی ایـن مـوارد، مـی تـوان گفـت اولـین پژوهش در خصوص این نوع شرکت‌ها توسط لایتـل در سال 1979 انجـام شـده اسـت. او بـا بـه کـار بـردن عبـارت شرکت‌هاي فناوري محور، این شرکت ها را موسساتی معرفـی نمود که متکی بر نوآوري و اختراعات علمی بوده و با هـدف تجاري‌‌سازي این اختراعات و نوآوري‌ها تاسـیس مـی‌شـوند. از دیدگاه مدیریت دانش، کسب و کارهاي دانش بنیان به تبیین و مدلسازي تولیـد دانـش (تحقیـق و توسـعه دانـش جدیـد) پرداخته و باعث غنی‌سازي دانش (آموزش، پرورش و توسعه انسانی) و نیز انتقال دانش و نوآوري می گردند. بنابراین مـی‌تـوان گفـت نقطـه اشـتراك ایـن تعاریف آن است که در شرکت‌هاي دانش بنیان نسبت بالایی از دارایی‌هاي نامشهود وجود داشته و این شرکت ها به نـوآوري به عنوان اصلی ترین منبع رقابتی متکی هستند.

 

فعالیت‌هاي دانش بنیان

شرکت‌های دانش بنیان فراتـر از اینکـه چـه محصـولی تولیـد می‌کنند، در سطوح مختلـف فعالیـت‌هـاي خـود دانـش بنیـان هســتند. نــوآوري (بــه عنــوان محوریــت فعالیــت هــاي دانش بنیان) پدیده‌اي فراگیر است و در تمام بخش‌هاي صنعت، صرف نظر از نوع و سطح فناوري، می‌تواند ظهور کند. عموماً تمامی شرکت‌ها بـا هـر سـطح از فنـاوري، بـا مسـاله انتخاب تعدادي راه‌حل‌هاي مشخص بـراي ترکیـب منـابع و فعالیت‌هاي خود جهت تولید یک محصول یا عرضه خـدمات مواجه هسـتند .امـا در ایـن میـان راه‌حـل یـا راه‌حـل‌هـاي محدودي وجود دارند که باعث ایجاد بیشترین ارزش افـزوده نسبت به سایر رقبـا مـی‌شـوند و بـه وسـیله دانـش شناسـایی می‌گردند. نقش کلیديِ دانش مربوطه، دانسـتن آن اسـت کـه چگونه منابعی نظیر مواد اولیه، نیروي انسانی، انرژي و سـایر منابع که در دسترس بقیه شرکت ها نیـز هسـت را بـه شـکلی ترکیب نماییم که نسبت به سایر رقبا ارزش بیشـتري را بـراي مشتري ایجاد کنیم. لذا با شناسایی این دانش و مدیریت آن در لایه‌هاي مختلف سازمان، فعالیت‌هاي یک مجموعه، مبتنی بـر دانش و یا بـه اصـطلاح دانـش بنیـان خواهـد شـد. در واقـع شـرکت‌هـاي دانـش بنیـان، دانـش را در جنبـه‌هـاي مختلـف فعالیت‌هاي خود به کار مـی‌بندنـد و محصـولات خـود را بـه کمک نوآوري‌هاي ناشی از فعالیت‌هاي دانش بنیان نسـبت بـه سایر رقبا متمایز می‌کنند. بـا چنـین دیـدگاهی، یـک شـرکت دانش بنیان به معنی تولید محصولات با فناوري بالا نیست بلکه به معنی تولید محصولات ارزشمند و نوآورانه با هر سـطح از فناوري، به کمک فعالیت‌هاي دانش بنیان است.

 

محصولات دانش بنیان

محصولات دانش بنیان اکنون نقش اساسی در توسعه اقتصادي کشورها داشته به طوريکـه سـهم آنهـا در تولیـدات صـنعتی جهان در حال افزایش است. ویژگی اصلی این محصولات که به عنوان موج جدید توسعه صنعتی از آنها یاد مـی‌شـود، بـالا بودن سهم تحقیق و توسعه یا دانش نیروي انسـانی در تولیـد این محصولات و خدمات است.

 

در ایران

در ایران بر اساس ماده یک قانون حمایت از شرکت‌هاي دانش بنیان مصوب 1389؛ شرکت‌هاي دانش بنیان به این شکل تعریف شده است : “شرکت ها و موسسات دانش بنیان، شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادي (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوري) و تجاري‌سازي نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوري‌هاي برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهاي مربوطه تشکیل می شود”. همانگونه که اشاره شد، آیین‌نامه تشخیص صلاحیت شرکت‌هاي دانش بنیان در ایران نیز، بر اساس رویکرد “خروجی محور” شکل گرفته و در بند 5 ماده1 آن، موسسات دانش بنیان بر مبناي تولید کالا یا خدمات دانش بنیان، تعریف شده‌اند. در این آیین‌نامه ویژگی کالاهاي دانش بنیان به این شکل تشریح گردیده است: 1- در حوزه فناوري‌هاي بالا و متوسط به بالاست. 2- داراي پیچیدگی فنی بوده و تولید و تداوم آن نیاز به تحقیق و توسعه دارد. 3- عمده ارزش افزوده آن ناشی از دانش فنی و نوآوري است.

  

حقوق مالکیت فکری

غالب دارایی‌های شرکت‌های دانش بنیان از جنس دارایی‌های فکری است لذا “مدیریت و حفاظت حقوقی از  این دارایی‌های فکری” امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. شرکت‌ها با بهره‌گیری از نظام حقوقی مالکیت فکری، قادر خواهند بود تا چتر حقوقی کارآمدی برای فرایند خلق ایده تا صادرات فناوری و تجاری سازی خودشان فراهم آورند. بنابراین ندانستن مباحث حقوق مالکیت فکری برای شرکت‌های دانش بنیان یک تهدید جدی و دانستن آنها به عنوان یک فرصت بزرگ خواهد بود.

مالکیت فکری همانند خلاقیت و قوه ابتکار بشری در زندگی روزمره ما به طور ویژه‌ای نمود پیدا کرده است. هر محصول یا خدماتی که ما در زندگی روزانه استفاده می‌کنیم نتیجه زنجیره به هم پیوسته‌ای از نوآوری‌های کوچك و بزرگ از قبیل تغییر در اشکال یا بهبود عملکرد یك محصول و روشی است که امروز انجام می‌دهد. بنابراین زمانی شرکت‌های دانش بنیان می‌توانند نسبت به اختراع و علامت تجاری خود اظهار مالکیت نمایند که آن را به ثبت رسانده باشند.

صرف نظر از اینکه شرکت شما چه محصولی را تولید و یا این که چه خدماتی را ارائه می‌دهد، به طور همزمان هم می‌تواند خالق دارایی‌های فکری و هم استفاده کننده از آنها باشد. برخی شرکت های دانش بنیان اطلاعات محرمانه تجاری و فنی ارزشمندی دارند که باید در قالب اسرار تجاری محافظت شوند.

 

انواع شرکت‌های دانش بنیان

هر شرکت دانش بنیان با توجه به حجم کاری، سابقه و سطح فعالیت خود می‌تواند در غالب یکی از سه دسته شرکت زیر جای گیرد:

  1. شرکت‌ دانش بنیان تولیدکننده کالا/خدمات دانش بنیان
  2. شرکت‌ دانش بنیان نوپا
  3. شرکت‌ صنعتی دارای فعالیت دانش بنیان

 

اختتام كلام

شرکت‌هاي دانش بنیان بـه دلیـل ذات نوآورانه خود نیازمند یـک بدنـه چابـک، منعطـف و بـا حداقل دیوانسالاري و سرعت عمل بالا هسـتند. بنـابراین در تعریف شرکت‌هاي دانش بنیان بر اساس شرایط موجود کشور باید اصولاً از مزایاي بخش خصوصی در توسـعه فـن‌آفرینـی دانش بنیان استفاده نمـود. کلیـد واژه «بخـش خصوصـی» بـه عنوان یک تخصـیصِ هوشـمندانه در تعریـف شـرکت‌هـاي دانش بنیان کشور، گویاي این واقعیت اسـت. از آنجـا کـه در کشور مـا، در زنجیـره پـژوهش تـا تولیـد، “تجـاري سـازي ” مهمترین حلقه مفقوده در توسـعه فنـاوري کشـور اسـت لـذا استفاده از پتانسیل شرکت‌هاي دانش بنیان جهت پر کردن ایـن حلقــه مفقــوده بــه صــورت “کــاربردي کــردن تحقیقــات و تجاري‌سازي نـوآوري‌هـا” مـی‌توانـد گـام مهمـی در توسـعه فناوري در ایران باشد.

 

منابع

فخاری حسین، 1393، “بازخوانی تعریف شرکت هاي دانش بنیان بر اساس شرایط اقتصادي کشور”، فصلنامه علمی-پژوهشی سیاست علم و فناوري، سال ششم، شماره 4.

حمیدي زاده، محمدرضا ،1387 “،رویکرد دستیابی به کسب و کار دانش محور”، فصلنامه پـژوهش هـاي مـدیریت، 11 ،(صـص 163-190 ).

اکبرزاده نجمه، شفیع زاده احسان، 1391” ،بررسی نقش دولت در بهبود روند ایجـاد و توسـعه کسـب و کارهـاي دانـش بنیـان “، فصلنامه رشد فناوري، 9 33، (صص 53-46).

خداداد حسینی سید حمید، ریاحی پریسا، نوري مینـا، 1391 ، “پیشبرد نوآوري در کشورهاي در حال توسعه، بررسی برنامه هـاي توسعه، بررسی برنامه هاي توسعه اقتصـادي در ایـران ” ، فصـلنامه سیاست علم و فناوري، 43 ،(صص119-101).

علم خواه حسن، شجاع جواد، 1391، “کتاب راهنمای مدیریت مالکیت فکری برای کسب و کارهای دانش بنیان”، چاپ دوم، ناشر موسسه دارایی های فکری و فناوری مدرس.

 

Gorman, G., MC Carthy,S.,200, “Business Development Support&knowledge-Based Businesses”, Journal of Technology Transfer, 31(1), pp.131-143

Rylander A., Peppard J., 2005, “What Really is a Knowledge-Intensive Firm?”, Royal Institute of Technology, Sweden, Organization journal. pp 1-31.

Monck CSP, Porter RB, Quintas P, Storey DJ, Wynarczyk P ,1988, “Science parks and the growth of high technology frms”.London: Croom Helm Publisher.

Lundvall, B.Å. and Christensen, J.L., 2004, “Introduction: product innovation –on why and how it matters for firms and the economy”, In: J.L. Christensen and B.Å. Lundvall (eds.), Production Innovation, Interactive Learning and Economic Performance, Research on Technological Innovation and Management Policy Volume 8., Elsevier Ltd., Oxford.

 

نویسنده :

بنفشه دين محمدي آذري

پژوهشگر حوزه مديريت تكنولوژي