نوشته‌ها

شرکت بین المللی

شرکت بین المللی DHL: بهترین محل کار جهان در سال 2022

شرکت بین المللی DHL

پادشاه سالخورده آلمانی بازی را ادامه می‌دهد

آدریان دالسی، لری هیلبلوم و رابرت لین، سه تاجر جاه طلب از سانفرانسیسکو، DHL  را در سال 1969 تأسیس کردند. ایده‌ای که سه کارآفرین آمریکایی در نیمه‌ی دوم قرن بیستم مطرح کردند.

آنها ابتدا با حمل و نقل اسناد گمرکی از طریق آسمان شروع کردند. در نتیجه، زمان صرف شده برای گمرک برای پردازش محموله های بار به طور چشمگیری کاهش یافت. اولین پروازها بین سانفرانسیسکو و هونولولو انجام می شد، اما بعداً این شبکه به تمام نقاط جهان گسترش یافت. از سال 2013، DHL با توجه به تحویل سریع بین المللی و تدارکات، رهبر بازار بوده است. دی‌اچ‌ال امروز به‌عنوان زیرمجموعه‌ی شرکت لجستیکی آلمانی Deutsche Post DHL شناخت می‌شود که برخی از حوزه‌های ویژه‌ی پستی همچون ارسال سریع بسته را خصوصا در مقاصد بین‌المللی (EMS) پوشش می‌دهد. از اواخر دهه نود قرن میلادی گذشــته، با تصاحــب DHL و تکیه بر دارایی‌های زیرســاختی و دانش فنی خود، تبدیل به کسب وکاری بسیار بزرگتر، با سبد متنوعی از خدمات شد.

دی‌اچ‌ال از همان ابتدا فرایندهایی برای کاهش زمان جابه‌جایی بسته‌ها به کار گرفت و به‌نوعی سرعت را به‌عنوان نقطه‌ی مزیت خود ثبت کرد. فعالیت سریع دی‌اچ‌ال و استفاده از حمل‌ونقل هوایی برای جابه‌جایی بسته‌های پستی، به‌نوعی یک بخش جدید در صنعت پست و حمل‌ونقل هم ایجاد کرد. DHL به‌سرعت فرایند توسعه و رشد را طی کرد و به سرویسی سریع بین کالیفرنیا و هاوایی تبدیل شد. سپس نقاط پشتیبانی آن‌ها به سرتاسر شرق آمریکا گسترش پیدا کرد. اولین مشتری رسمی دی‌اچ‌ال، Bank Of America بود که به شرکتی مستقل و واحد برای جابه‌جایی نامه‌ها و اسناد بانکی نیاز داشت.

 DHL Express  از سال 1978 در بلژیک فعالیت می کند و در بیش از 220 کشور و منطقه فعال هستند. DHL Express  درک میکند که محموله شما بسیار بیشتر از یک بسته است. فرآیندهای لجستیک، شرکت شما را با مشتری شما مرتبط می کند.  

در حال حاضر بیش از 114 میلیون یورو برای ساخت یک مرکز جدید و پیشرفته توزیع HUB در بروکسل سرمایه گذاری می کنند. این به شرکت های بلژیکی اجازه می دهد تا حجم صادرات خود را افزایش دهند و بسته ها را با سرعت و اطمینان بیشتری به خارج از کشور تحویل دهند. بروکسل هاب به لطف نوسازی فناوری های مرتب سازی مورد استفاده، ظرفیت خود را از 12000 به 39500 محموله در ساعت افزایش می دهد و به DHL اجازه می دهد تا به رشد بیشتر مورد انتظار در محموله های سریع بین المللی پاسخ دهد.

همه کارکنان آنها از طریق یک برنامه آموزشی در سراسر جهان برای تبدیل شدن به متخصصان بین المللی معتبر آموزش دیده اند.  DHL فرهنگی ایجاد کرده است که کار سخت، اشتیاق و غرور را در اولویت قرار می دهد و کاملاً بر مشتری متمرکز است. با پیروی از چندین ماژول مختلف، سطح تخصص در حمل و نقل سریع بین المللی گسترش می یابد. در نتیجه میتوانند بهترین خدمات را برای شما ارائه دهند و از نیازهای تجاری بین المللی شما پشتیبانی کنند.

DHL Express گواهینامه کارفرمای برتر بلژیک 2017، کارفرمای برتر اروپا 2017 و جهانی 2017 را دریافت کرد. این گواهینامه فقط به شرکت هایی اعطا می شود که از نظر شرایط کارمندان به بالاترین استانداردهای برتری دست یابند. DHL Express مفتخر است که بخشی از شرکت هایی باشد که این گواهینامه را دریافت کرده اند.

به عنوان یک شرکت انتخاب میکنند که با کارکنان، محیط زیست، مسئولیت های اجتماعی و سرمایه ای که به آنها سپرده شده است با احترام و به شیوه ای پایدار رفتار کنند.

بر چهار حوزه استراتژیک مشارکت  – GoGreen، GoHelp، GoTeach  و Volunteering – تمرکز می کنند تا به مسئولیت های خود عمل کنند. به سمت تغییرات پایدار و مثبت در جهان، مانند استفاده از پیک دوچرخه، هواپیماهای تمیزتر، وسایل نقلیه الکتریکی و رانندگی وسایل نقلیه با گاز طبیعی فشرده هستند (24٪ از ناوگان آنها در بلژیک).

پایداری یک انتخاب طبیعی برای شرکت ها است. به همین دلیل آنها برنامه GoGreen خود را ایجاد کردند. پایداری همچنین یک اولویت تجاری واضح برای DHL است. هدف کاهش انتشار CO2 مرتبط با لجستیک تا سال 2050 به صفر است. از طریق نوآوری و کارایی در فرآیندهای لجستیک و حمل و نقل، DHL می تواند بار محیط زیست را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. به این ترتیب، DHL نمونه ای برای پایداری در حمل و نقل و تدارکات است.

نوآوری، تحقیق و توسعه از برنامه‌های مهم اکثر شرکت‌های بزرگ بین‌المللی محسوب می‌شود. DHL  هم مانند دیگر بازیگران تصمیم گرفت تا مرکزی را به نوآوری اختصاص داده و صنعت لجستیک را بیش‌ازپیش توسعه دهد. به‌همین دلیل مرکز نوآوری شرکت جدید در سال ۲۰۰۷ در نزدیکی شهر بن تأسیس شد. مسئولیت اصلی مرکز نوآوری DHL ، در طراحی و توسعه‌ی محصولاتی نوآورانه و قابل عرضه در بازارها خلاصه می‌شود.

DHL در مرکز نوآوری خود همکاری نزدیکی با پیش‌گامان فناوری جهان همچون IBM، اینتل و SAP دارد. توسعه‌ی خدمات و گسترش شبکه همیشه در اولویت‌های اول دی‌اچ‌ال و مدیران جدید آن یعنی پست آلمان بوده است. در جریان همین روندهای توسعه، در سال ۲۰۰۸ حمل‌ونقل هوایی دی‌اچ‌ال در لایپزیگ تأسیس شد که یکی از بزرگ‌ترین مراکز جهان در این حوزه محسوب می‌شود. منطقه‌ی لایپزیگ به دلایل استراتژیکی متعددی انتخاب شد. به‌عنوان مثال می‌توان به موقعیت فرودگاه، نزدیکی محل به بازارهای درحال رشد اروپای شرقی، قابلیت پروازهای شبانه و امنیت بالا، پرسنل حرفه‌ای منطقه و زیرساخت‌های استراتژیک برای توسعه‌های آتی در حمل‌ونقل ترکیبی هوایی، زمینی و ریلی اشاره کرد.

در سال‌هایی که تجارت الکترونیک به‌عنوان حوزه‌ای پرسود روزبه‌روز شهرت و اعتبار خود را در جهان افزایش می‌داد، دی‌اچ‌ال مدل‌های جدیدی از کسب‌وکار را شروع کرد و با روند موجود در جهان هماهنگ شد. از فعالیت‌های نوآورانه و مدرن دیگر می‌توان به همکاری شرکت با دانشگاه RWTH و توسعه‌ی خودروی الکتریکی اشاره کرد.

شرکت DHL و سازمان مادر یعنی پست آلمان، در سال‌های اخیر فعالیت‌هایی مبتنی بر حمایت از محیط زیست، توسعه‌ی یادگیری و افزایش فرایندهای خرید و ادغام برای توسعه‌ی فعالیت‌های جهانی را در پیش گرفته‌اند.

الگوبرداری آموزش عالی از کسب‌وکار

الگوبرداری آموزش عالی از کسب‌وکار

فرصت یا تهدید

در ماه‌های گذشته دو تصویر از فضای کسب‌وکار مارا در فکر فروبرد :

تصویر اول مربوط به شرکت گوگل با این مضمون:

گوگل به كارمندانش اجازه می‌دهد تا 20 درصد از ساعات كارى روز خود را به پروژه‌های شخصی‌شان اختصاص دهند.

جالب است بدانيد بيش از 40 درصد پروژه‌های خلاقانه گوگل حاصل همين سياست است.

 

 

تصویر دوم مربوط به یوتیوب با این مضمون:

در دفتر مرکزی سایت یوتیوب کارمندان برای پایین آمدن از طبقات می‌توانند به‌جای استفاده از پله یا آسانسور، از سرسره‌های بزرگ استفاده کنند!

این تصاویر تحریریه دانشگاه کارآفرین را به این فکر فروبرد که در تئوری‌های مدیریت به‌نوعی تمام تلاش صورت می‌گیرد تا به نحو احسن از وقت کارکنان استفاده شود، دانشگاه هم به‌نوعی یک سازمان است. اما وقتی عملکرد گوگل و یوتیوب را ملاحظه می‌کنیم، مشاهده  می‌کنیم که خروجی بسیار متعالی است. اما به‌راستی مشکل کجاست؟ سازمان‌های امروز به کدام سمت می‌روند؟ دانشگاه‌ها به کدام سمت می‌روند؟

 

آیا در دانشگاه نیز می‌توان این فلسفه و رویه را جاری و ساری کرد؟

ساختارهای دانشگاه که قرار بود نقطه قوت و باعث پیشرفت آن شود، امروز دست و پای دانشگاه را بسته و سیاست‌گذاران به دنبال دور زدن ساختار با ایجاد شرکت‌های اسپین آفی، پارک‌ها، مراکز رشد، شرکت‌های دانش‌بنیان و . . . هستند؟ اما آیا به‌راستی چاره کار این‌هاست؟ چقدر به کارکنان و اعضای هیئت‌علمی آزادی عمل داده می‌شود؟ از خلاقیت آن‌ها چقدر استفاده می‌شود؟ بهتر بگوییم؟ آیا اصلاً صدای آن‌ها شنیده می‌شود؟ دانشگاه‌های ما در نسل اول قرار دارند! فقط آموزش و آموزش. آیا آئین‌نامه‌های ارتقا به‌درستی تدوین‌شده‌اند؟ و هزاران سؤال دیگر که هر یک می‌تواند موضوعی باشد برای شماره‌های بعد نشریه که به‌دقت موشکافی شوند.

 

 

پریسا ترکی