همه چیز درباره شرکت های دانش بنیان
همه چیز درباره شرکت های دانش بنیان
اگر شما هم از آن دسته نخبگانی هستید که دنبال جایی برای شکوفایی علمی و تکنولوژیک خود هستید، احتمالا “شرکتهای دانش بنیان” گزینه مناسبی برای شما خواهد بود، چراکه ایدهها و دانشی که در این شرکتها به محصولات و خدمات دانش بنیان تبدیل میشوند لازم است از سطح و گام ابتکاری و پژوهشی مناسبی برخوردار باشند.
مقدمه
در دنیاي پر از تحـول امـروز، زیربنـاي اقتصـادهاي صـنعتی، از محوریت منابع به سمت محوریت سرمایههاي فکري جابه جـا شده و به همین دلیـل عامـل دانـش بـه صـورت روز افـزون پراهمیتتر مـیشـود . در چنـین شـرایطی شـکل جدیـدي از سـازمانهـا مـورد نیـاز اسـت: سـازمانهـایی کـه بـه عنـوان ســامانههــاي مبتنــی بــر دانــش شــناخته شــده و اصــطلاحاً شرکتهاي دانش بنیان نامیده میشوند و عاملی حیـاتی بـراي توسعه اقتصادي در یک کشور هستند. در واقع این شرکتهـا موتور رشد و توسعه محسوب میشوند. پس شـکوفایی و رونق شرکتهاي دانش بنیان باعـث نیـل کشـورها بـه سـمت اقتصاد پایدار، دانش محور و پیشرو خواهد شد. کشور ما نیز جهت دستیابی به یک رشد و توسعه پایـدار و فراگیر و رقابت در عرصه جهانی نیازمند یک تحول اقتصادي از اقتصاد منبع محور بـه سـمت اقتصـاد دانـش محـور است. در این میان شرکتهاي دانـش بنیـان موتـور توسـعه و ایجاد چنین تحولی محسوب میشوند. از این رو در کشور ما اخیراً شرکت هاي دانش بنیان کانون توجه مسئولین کشور قرار گرفتـهانـد. بسـتههـاي مختلـف حمـایتی، تسـهیلات مـالی، معافیتهاي مختلف، ابلاغ سیاسـتهـا و تصـویب قـوانین و آییننامههاي تسهیل کننده همگی نتایج چنین رویکردي در بین سیاستگذاران و دولتمردان کشور است.
اقتصاد دانش بنیان
شرکتهای دانش بنیان و محصولات آنها به طور قطع مهره اصلی تحقق اقتصاد مقاومتی به شمار میآیند. در بندهای مختلف سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی و نیز سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه ابلاغی مقام معظم رهبری، بر شکلگیری اقتصاد دانش بنیان به عنوان راهبردی در جهت حرکت صحیح اقتصاد کشور، تاکید شده است. در بند ۲ سیاستهای کلی اقتصاد مقاومتی، بر پیشتازی اقتصاد دانش بنیان به منظور ارتقاء جایگاه جهانی کشور و افزایش سهم تولید و صادرات محصولات دانشبنیان و دستیابی به رتبه اول اقتصاد دانشبنیان در منطقه تاکید شده است. درهمین حال سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه ابلاغی مقام معظم رهبری نیز برپایه محورهای سهگانه “اقتصاد مقاومتی”، “پیشتازی در عرصه علم و فناوری” و “تعالی و مقاومسازی فرهنگی” تنظیم شده که در یکی از بندهای آن دانشبنیان کردن شیوه تولید و محصولات صنعتی و خدمات وابسته به آن در جهت تقویت حضور در بازارهای منطقه و جهان مورد تاکید قرار گرفته است.
واژه ها و عبارات
واژه “شرکتهاي دانش بنیان” یـا واژههـاي مشـابه، عبـارت نسبتاً جدیدي در ادبیات مدیریتی و اقتصادي جهان محسوب میشود. عباراتی نظیر “سازمانها یا کسب وکارهـاي دانـش محـور”، “شرکتهاي کوچک دانش مبنا”، “شرکت هاي فناوري محور”و “شرکت هاي کوچک نوآور” . حتـی در برخـی از مقـالات، عبارتهایی نظیر «شرکتهاي مبتنی بر فناوريهاي پیشرفته”یا “شرکتهاي مبتنی بر فناوريهاي نـوین” نیـز بـه صـورت مصداقی از شرکتهاي دانش بنیان در نظر گرفته شـده اسـت. با در نظر گرفتن تمامی ایـن مـوارد، مـی تـوان گفـت اولـین پژوهش در خصوص این نوع شرکتها توسط لایتـل در سال 1979 انجـام شـده اسـت. او بـا بـه کـار بـردن عبـارت شرکتهاي فناوري محور، این شرکت ها را موسساتی معرفـی نمود که متکی بر نوآوري و اختراعات علمی بوده و با هـدف تجاريسازي این اختراعات و نوآوريها تاسـیس مـیشـوند. از دیدگاه مدیریت دانش، کسب و کارهاي دانش بنیان به تبیین و مدلسازي تولیـد دانـش (تحقیـق و توسـعه دانـش جدیـد) پرداخته و باعث غنیسازي دانش (آموزش، پرورش و توسعه انسانی) و نیز انتقال دانش و نوآوري می گردند. بنابراین مـیتـوان گفـت نقطـه اشـتراك ایـن تعاریف آن است که در شرکتهاي دانش بنیان نسبت بالایی از داراییهاي نامشهود وجود داشته و این شرکت ها به نـوآوري به عنوان اصلی ترین منبع رقابتی متکی هستند.
فعالیتهاي دانش بنیان
شرکتهای دانش بنیان فراتـر از اینکـه چـه محصـولی تولیـد میکنند، در سطوح مختلـف فعالیـتهـاي خـود دانـش بنیـان هســتند. نــوآوري (بــه عنــوان محوریــت فعالیــت هــاي دانش بنیان) پدیدهاي فراگیر است و در تمام بخشهاي صنعت، صرف نظر از نوع و سطح فناوري، میتواند ظهور کند. عموماً تمامی شرکتها بـا هـر سـطح از فنـاوري، بـا مسـاله انتخاب تعدادي راهحلهاي مشخص بـراي ترکیـب منـابع و فعالیتهاي خود جهت تولید یک محصول یا عرضه خـدمات مواجه هسـتند .امـا در ایـن میـان راهحـل یـا راهحـلهـاي محدودي وجود دارند که باعث ایجاد بیشترین ارزش افـزوده نسبت به سایر رقبـا مـیشـوند و بـه وسـیله دانـش شناسـایی میگردند. نقش کلیديِ دانش مربوطه، دانسـتن آن اسـت کـه چگونه منابعی نظیر مواد اولیه، نیروي انسانی، انرژي و سـایر منابع که در دسترس بقیه شرکت ها نیـز هسـت را بـه شـکلی ترکیب نماییم که نسبت به سایر رقبا ارزش بیشـتري را بـراي مشتري ایجاد کنیم. لذا با شناسایی این دانش و مدیریت آن در لایههاي مختلف سازمان، فعالیتهاي یک مجموعه، مبتنی بـر دانش و یا بـه اصـطلاح دانـش بنیـان خواهـد شـد. در واقـع شـرکتهـاي دانـش بنیـان، دانـش را در جنبـههـاي مختلـف فعالیتهاي خود به کار مـیبندنـد و محصـولات خـود را بـه کمک نوآوريهاي ناشی از فعالیتهاي دانش بنیان نسـبت بـه سایر رقبا متمایز میکنند. بـا چنـین دیـدگاهی، یـک شـرکت دانش بنیان به معنی تولید محصولات با فناوري بالا نیست بلکه به معنی تولید محصولات ارزشمند و نوآورانه با هر سـطح از فناوري، به کمک فعالیتهاي دانش بنیان است.
محصولات دانش بنیان
محصولات دانش بنیان اکنون نقش اساسی در توسعه اقتصادي کشورها داشته به طوريکـه سـهم آنهـا در تولیـدات صـنعتی جهان در حال افزایش است. ویژگی اصلی این محصولات که به عنوان موج جدید توسعه صنعتی از آنها یاد مـیشـود، بـالا بودن سهم تحقیق و توسعه یا دانش نیروي انسـانی در تولیـد این محصولات و خدمات است.
در ایران
در ایران بر اساس ماده یک قانون حمایت از شرکتهاي دانش بنیان مصوب 1389؛ شرکتهاي دانش بنیان به این شکل تعریف شده است : “شرکت ها و موسسات دانش بنیان، شرکت یا موسسه خصوصی یا تعاونی است که به منظور هم افزایی علم و ثروت، توسعه اقتصاد دانش محور، تحقق اهداف علمی و اقتصادي (شامل گسترش و کاربرد اختراع و نوآوري) و تجاريسازي نتایج تحقیق و توسعه (شامل طراحی و تولید کالا و خدمات) در حوزه فناوريهاي برتر و با ارزش افزوده فراوان به ویژه در تولید نرم افزارهاي مربوطه تشکیل می شود”. همانگونه که اشاره شد، آییننامه تشخیص صلاحیت شرکتهاي دانش بنیان در ایران نیز، بر اساس رویکرد “خروجی محور” شکل گرفته و در بند 5 ماده1 آن، موسسات دانش بنیان بر مبناي تولید کالا یا خدمات دانش بنیان، تعریف شدهاند. در این آییننامه ویژگی کالاهاي دانش بنیان به این شکل تشریح گردیده است: 1- در حوزه فناوريهاي بالا و متوسط به بالاست. 2- داراي پیچیدگی فنی بوده و تولید و تداوم آن نیاز به تحقیق و توسعه دارد. 3- عمده ارزش افزوده آن ناشی از دانش فنی و نوآوري است.
حقوق مالکیت فکری
غالب داراییهای شرکتهای دانش بنیان از جنس داراییهای فکری است لذا “مدیریت و حفاظت حقوقی از این داراییهای فکری” امری اجتنابناپذیر میباشد. شرکتها با بهرهگیری از نظام حقوقی مالکیت فکری، قادر خواهند بود تا چتر حقوقی کارآمدی برای فرایند خلق ایده تا صادرات فناوری و تجاری سازی خودشان فراهم آورند. بنابراین ندانستن مباحث حقوق مالکیت فکری برای شرکتهای دانش بنیان یک تهدید جدی و دانستن آنها به عنوان یک فرصت بزرگ خواهد بود.
مالکیت فکری همانند خلاقیت و قوه ابتکار بشری در زندگی روزمره ما به طور ویژهای نمود پیدا کرده است. هر محصول یا خدماتی که ما در زندگی روزانه استفاده میکنیم نتیجه زنجیره به هم پیوستهای از نوآوریهای کوچك و بزرگ از قبیل تغییر در اشکال یا بهبود عملکرد یك محصول و روشی است که امروز انجام میدهد. بنابراین زمانی شرکتهای دانش بنیان میتوانند نسبت به اختراع و علامت تجاری خود اظهار مالکیت نمایند که آن را به ثبت رسانده باشند.
صرف نظر از اینکه شرکت شما چه محصولی را تولید و یا این که چه خدماتی را ارائه میدهد، به طور همزمان هم میتواند خالق داراییهای فکری و هم استفاده کننده از آنها باشد. برخی شرکت های دانش بنیان اطلاعات محرمانه تجاری و فنی ارزشمندی دارند که باید در قالب اسرار تجاری محافظت شوند.
انواع شرکتهای دانش بنیان
هر شرکت دانش بنیان با توجه به حجم کاری، سابقه و سطح فعالیت خود میتواند در غالب یکی از سه دسته شرکت زیر جای گیرد:
- شرکت دانش بنیان تولیدکننده کالا/خدمات دانش بنیان
- شرکت دانش بنیان نوپا
- شرکت صنعتی دارای فعالیت دانش بنیان
اختتام كلام
شرکتهاي دانش بنیان بـه دلیـل ذات نوآورانه خود نیازمند یـک بدنـه چابـک، منعطـف و بـا حداقل دیوانسالاري و سرعت عمل بالا هسـتند. بنـابراین در تعریف شرکتهاي دانش بنیان بر اساس شرایط موجود کشور باید اصولاً از مزایاي بخش خصوصی در توسـعه فـنآفرینـی دانش بنیان استفاده نمـود. کلیـد واژه «بخـش خصوصـی» بـه عنوان یک تخصـیصِ هوشـمندانه در تعریـف شـرکتهـاي دانش بنیان کشور، گویاي این واقعیت اسـت. از آنجـا کـه در کشور مـا، در زنجیـره پـژوهش تـا تولیـد، “تجـاري سـازي ” مهمترین حلقه مفقوده در توسـعه فنـاوري کشـور اسـت لـذا استفاده از پتانسیل شرکتهاي دانش بنیان جهت پر کردن ایـن حلقــه مفقــوده بــه صــورت “کــاربردي کــردن تحقیقــات و تجاريسازي نـوآوريهـا” مـیتوانـد گـام مهمـی در توسـعه فناوري در ایران باشد.
منابع
فخاری حسین، 1393، “بازخوانی تعریف شرکت هاي دانش بنیان بر اساس شرایط اقتصادي کشور”، فصلنامه علمی-پژوهشی سیاست علم و فناوري، سال ششم، شماره 4.
حمیدي زاده، محمدرضا ،1387 “،رویکرد دستیابی به کسب و کار دانش محور”، فصلنامه پـژوهش هـاي مـدیریت، 11 ،(صـص 163-190 ).
اکبرزاده نجمه، شفیع زاده احسان، 1391” ،بررسی نقش دولت در بهبود روند ایجـاد و توسـعه کسـب و کارهـاي دانـش بنیـان “، فصلنامه رشد فناوري، 9 33، (صص 53-46).
خداداد حسینی سید حمید، ریاحی پریسا، نوري مینـا، 1391 ، “پیشبرد نوآوري در کشورهاي در حال توسعه، بررسی برنامه هـاي توسعه، بررسی برنامه هاي توسعه اقتصـادي در ایـران ” ، فصـلنامه سیاست علم و فناوري، 43 ،(صص119-101).
علم خواه حسن، شجاع جواد، 1391، “کتاب راهنمای مدیریت مالکیت فکری برای کسب و کارهای دانش بنیان”، چاپ دوم، ناشر موسسه دارایی های فکری و فناوری مدرس.
Gorman, G., MC Carthy,S.,200, “Business Development Support&knowledge-Based Businesses”, Journal of Technology Transfer, 31(1), pp.131-143
Rylander A., Peppard J., 2005, “What Really is a Knowledge-Intensive Firm?”, Royal Institute of Technology, Sweden, Organization journal. pp 1-31.
Monck CSP, Porter RB, Quintas P, Storey DJ, Wynarczyk P ,1988, “Science parks and the growth of high technology frms”.London: Croom Helm Publisher.
Lundvall, B.Å. and Christensen, J.L., 2004, “Introduction: product innovation –on why and how it matters for firms and the economy”, In: J.L. Christensen and B.Å. Lundvall (eds.), Production Innovation, Interactive Learning and Economic Performance, Research on Technological Innovation and Management Policy Volume 8., Elsevier Ltd., Oxford.
نویسنده :
بنفشه دين محمدي آذري
پژوهشگر حوزه مديريت تكنولوژي
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید ؟در گفتگو ها شرکت کنید!